Podjęcie prac nad nowelizacją wynika z tego, że część podmiotów publicznych nie jest gotowa do tego, by stosować rozwiązania określone w ustawie o doręczeniach elektronicznych, w szczególności w zakresie doręczania korespondencji z wykorzystaniem publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego (PURDE) lub publicznej usługi hybrydowej (PUH).

Najgorzej sytuacja wyglądała w samorządach. Z badań przeprowadzonych przez resort cyfryzacji wśród użytkowników ePUAP wynika, że zaledwie 25 proc. podmiotów publicznych korzysta z systemów klasy EZD czyli elektronicznego zarządzania dokumentacją, ale nawet w przypadku tych, które korzystają z EZD, bardzo często ten system jest jedynie wspierający i służy do ewidencjonowania korespondencji. Natomiast obieg dokumentów i tak pozostaje papierowy. Z badań tych wynika również, że aż 70 proc. podmiotów publicznych nie złożyło nawet wniosku o nadanie adresu do doręczeń elektronicznych,

Konieczne okazało się wprowadzenie okresu przejściowego, w którym równoważne z doręczeniem na adres do doręczeń elektronicznych będzie doręczenie na ePUAP oraz inne alternatywne sposoby doręczenia. Ponadto niektóre przepisy ustawy wymagały dalszego doprecyzowania.

Czytaj też w LEX: Wdrożenie i korzystanie z doręczeń elektronicznych przez podmioty publiczne zgodnie z RODO >

Kluczowe założenia projektu nowelizacji

Projekt ustawy zakłada szereg zmian, w tym:

  1. Wprowadzenie okresu przejściowego – do końca 2025 r. korespondencja może być doręczana również za pośrednictwem operatora pocztowego, ePUAP i innych systemów. Równocześnie promowana będzie adaptacja e-Doręczeń jako preferowanego sposobu komunikacji. Podmioty publiczne są zobowiązane do uzyskania adresu do doręczeń elektronicznych (ADE) najpóźniej do 1 stycznia 2025 r.
  2. Rozszerzenie obowiązku posiadania adresu do doręczeń elektronicznych – obowiązek ten obejmie dodatkowo uczelnie niepubliczne oraz federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki. Dodatkowo jednostki samorządu terytorialnego oraz samorządowe instytucje kultury będą zobowiązane do posiadania ADE oraz korzystania z publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego (PURDE) i publicznej usługi hybrydowej (PUH) w określonych terminach.
  3. Wzmocnienie organizacyjne jednostek samorządowych – jednostki te będą zobowiązane do posiadania adresu do doręczeń elektronicznych obsługiwanego przez urzędy samorządu terytorialnego.
  4. Równość dostępu dla podmiotów niepublicznych – podmioty niepubliczne będą mogły zakładać adresy do doręczeń elektronicznych również za pośrednictwem operatora wyznaczonego, co ujednolici proces zakładania adresów oraz zapewni jednolite zasady dla wszystkich dostawców usług zaufania.
  5. Ujednolicenie zasad w bazie adresów elektronicznych – projekt wprowadza zasady bezterminowego wpisu do Bazy Adresów Elektronicznych (BAE) oraz znosi wymóg składania oświadczeń o wpisie w rejestrze CEIDG.
  6. Dodatkowe obowiązki operatora wyznaczonego – operator wyznaczony, w przypadku świadczenia usług dodatkowych, będzie miał obowiązek przekazywania informacji o korzystaniu z tej usługi ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji. Przekazywanie danych będzie odbywało się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, co umożliwi przetwarzanie i wyszukiwanie tych danych z bazy adresów elektronicznych.
  7. Określenie obowiązków służb specjalnych – agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Służba Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne oraz resort obrony narodowej mają dostosować się do wymogów ustawy do końca 2026 r., wykorzystując publiczną usługę rejestrowanego doręczenia elektronicznego lub publiczną usługę hybrydową.

Po przyjęciu przez Radę Ministrów na posiedzeniu 29 października 2024 r. projekt trafi do Sejmu. Założeniem jest, że system e-Doręczeń zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2025 roku.

Zobacz też procedurę: Sposób doręczenia pisma w postępowaniu administracyjnym >