Do dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy wpłynął wniosek o udzielenie informacji publicznej odnośnie zatrudnienia jednego z pracowników. Autor wniosku domagał się wyjaśnienia m.in. kiedy ogłoszono konkurs na stanowisko, które osoba ta objęła, przesłania ogłoszenia konkursu na stanowisko objęte przez tę osobę; przesłania listy kandydatów, którzy zgłosili swoją kandydaturę do objęcia stanowiska objętego powyższym konkursem, życiorysu z przebiegiem nauki i pracy zawodowej zatrudnionej kandydatki, świadectw pracy, zaświadczeń z dotychczasowych miejsc pracy i dokumentujących wymagany staż pracy. Wnioskodawca zwrócił się także o przesłanie protokołów z odbytego konkursu oraz kopii (skanu) zawartej umowy.

Odpowiedź organu

Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy wyjaśnił na jakim stanowisku pracuje osoba, której wniosek dotyczył. Organ podał, że zatrudnienie było przeprowadzone w wyniku otwartego postępowania konkursowego, zaś zakres obowiązków pracownika wynika m.in. z Regulaminu Organizacyjnego PUP. Jest on dostępny do wglądu na stronie urzędu. Treść ogłoszenia o konkursie na wolne stanowisko zostało załączone do odpowiedzi. Organ wskazał, że pozostałe żądane informacje nie stanowią informacji publicznej, zaś ich ujawnienie mogłoby naruszyć prawa zatrudnionego pracownika oraz prawa innych osób.

Rozstrzygnięcie WSA

Autor wniosku następnie złożył skargę do sądu administracyjnego na bezczynność organu w zakresie nieudostępnienia wnioskowanych informacji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uznał skargę za częściowo zasadną. W związku z tym zobowiązał on organ do rozpatrzenia wniosku w zakresie udostępnienia informacji dotyczącej listy kandydatów, którzy zgłosili swoją kandydaturę na stanowisko, składu komisji skrutacyjnej, przesłania protokołów z odbytego konkursu oraz kopii (skanu) zawartej umowy o pracę w terminie 14 dni od daty zwrotu akt organowi wraz z odpisem prawomocnego wyroku. Sąd stwierdził, że dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy dopuścił się bezczynności, lecz nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Jednocześnie sąd oddalił skargę w pozostałej części.

Zobacz wzór dokumentu: Powołanie dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy

Informacja publiczna

WSA przypomniał, że każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1330 - dalej u.d.i.p.), dalej u.d.i.p. Obowiązek udostępnienia informacji spoczywa na władzach publicznych oraz innych podmiotach wykonujących zadania publiczne. Jednym z nich jest Dyrektor Powiatowego Urzędy Pracy. WSA zauważył, że spornym było to, czy organ mógł odmówić udzielenia niektórych informacji uznając, że nie miały one charakteru publicznego.

Konkurs na etat

WSA wskazał, że art. 6 u.d.i.p. zawiera otwarty katalog danych, które mają charakter informacji publicznej. Za taką informację należało uznać listę kandydatów, którzy zgłosili się do udziału w konkursie na stanowisko urzędnicze, ogłoszonym w trybie przepisów ustawy o pracownikach samorządowych 3 czerwca 2015 r. Analogicznie, informacją publiczną jest również skład komisji skrutacyjnej, protokoły z odbytego konkursu. Informacją publiczną jest także kopia (skan) umowy o pracę zawartej z osobą, która konkurs ten wygrała. Z art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych wynika, że informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru (a taką informacją jest niewątpliwie lista tych kandydatów), stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami związanymi ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze. Protokół i zawarte w nim informacje dotyczące składu komisji skrutacyjnej stanowią informację publiczną (art. 6 u.d.i.p.).

Kopia umowy o pracę

WSA wskazał, że kopia (skan) umowy o pracę z osobą, która konkurs wygrała również stanowi informację publiczną. W orzecznictwie przyjmuje się bowiem, że umowy, które dotyczą majątku publicznego stanowią informację publiczną. Takie zapatrywanie przedstawił m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 września 2012 r. w sprawie I OSK 916/12 (LEX nr 1394107). Niewątpliwie umowa o pracę, to jedna z umów, o jakich mowa powyżej. Umowa o pracę obrazuje bowiem zasady funkcjonowania powiatowej jednostki organizacyjnej, jaką jest Powiatowy Urząd Pracy - zauważył WSA.

Ochrona prywatności

To zaś, że umowa o pracę zawiera też informacje prywatne lub prawem chronione tajemnice nie oznacza, że nie może być uznana za informację publiczną. Należy jednak pamiętać, że prawo do jej uzyskania może być stosownie ograniczone (art. 5 u.d.i.p.). Organ może odmówić jej udzielenia, ale powinien on jednak wydać decyzję w tym przedmiocie.

Niezasadny wniosek

W pozostałym zakresie skarga nie była jednak zasadna - uznał WSA. Należy pamiętać, że należy odróżnić to, czym jest informacja publiczna, a czym innym jest nośnik, na której jest ona zawarta. Skarżąca domagała się przesłania jej m.in. kopii (skanów) dokumentów prywatnych w postaci życiorysu z przebiegiem nauki i pracy zawodowej, dokumentów potwierdzających posiadane wykształcenie, dokumentów potwierdzających posiadanie niezbędnych kwalifikacji i uprawnień zawodowych, świadectw pracy, zaświadczeń z dotychczasowych miejsc pracy i dokumentujących wymagany staż pracy, pisemnego oświadczenia o pełnej zdolności do czynności prawnych.

Dane z dokumentu

Część z żądanych dokumentów zawiera informacje, które mają charakter informacji publicznych. Same jednak takie dokumenty nie stanowią takiej informacji - wyjaśnił sąd. Analogiczne zapatrywanie przedstawił NSA w wyroku z 9 sierpnia 2009 r. sygn. I OSK 683/09. Skarżąca nie może więc domagać się ich udostępnienia w formie kopii lub skanu. Dokument jako taki (bez względu na zawarte w nim dane) nie stanowi informacji publicznej. Wniosek nie był zasadny w dalszej części, skoro informacje te zostały udzielone przez organ.

Brak rażącej bezczynności

WSA uznał, że w sprawie miała miejsce bezczynność organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Nie można jednak przyjąć, że doszło do rażącej bezczynności. Odmowa udostępnienia niektórych informacji nie wynikała ze złej woli i celowej opieszałości. Była ona wynikiem odmiennej, choć błędnej wykładni przepisów. Z tego też względu WSA nie nałożył na organ grzywny.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 lipca 2018 r., II SAB/Ke 36/18, LEX nr 2532615.

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.