Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ełku wstrzymał prowadzenie robót budowlanych wykonanych przez małżeństwo M. przy budowie garażu typu "blaszak" na działce.

Obiekt bez pozwolenia

W uzasadnieniu inspektor podał, że inwestorzy wybudowali w 2008 r. garaż bez uprzedniego uzyskania zgody organu administracji architektoniczno-budowlanej, czym naruszyli art. 29 ust. 1 pkt 14 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Wprawdzie inwestorzy przedstawili decyzję z 22 kwietnia 2008 r. o warunkach zabudowy na postawienie garażu, nie złożyli jednak wniosku o legalizację. Inspektor wyjaśnił, że aby uzyskać decyzję o legalizacji obiektu, konieczne jest wniesienie opłaty legalizacyjnej, której wysokość wynosi 5 tys. zł.

W złożonym zażaleniu inwestorzy nie zgodzili się ze stwierdzeniem, że prowadzą budowę i że nie posiadają odpowiednich zezwoleń na posadowienie garażu na działce. Stwierdzili, że legitymują się decyzją ustalającą warunki zabudowy dla tej inwestycji, w której zaznaczono, że wiąże ona organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę. Wyjaśnili, że wydzierżawili część działki od wspólnoty mieszkaniowej i na niej posadowili garaż - blaszak. Dodali, że do garażu nie ma drogi dojazdowej i służy on do przechowywania sprzętu ogrodniczego i rowerów.

Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Inspektor pouczył inwestorów o możliwości złożenia wniosku o legalizację przedmiotowej samowoli w ustawowym terminie i wskazał dalsze etapy postępowania legalizacyjnego.

Zobacz w LEX: II SA/Po 707/23 - Pojęcie budynku wolno stojącego. Wykorzystywanie przez budynek ściany innego budynku, a kwalifikacja obiektu jako „wolno stojący” >

Skarga: Blaszak to nie garaż

W złożonej skardze małżeństwo nie zgodziło się z oceną, że obiekt jest garażem. Małżonkowie stwierdzili, że służy on wyłącznie do przechowywania sprzętu ogrodniczego. Zarzucili, że zostali wprowadzeni w błąd, gdyż gdy chcieli zalegalizować obiekt, odpowiedziano im, że legalizacja obiektu nie jest możliwa. Dodali, że gdy składali podania o posadowienie obiektu, nie poinformowano ich, że muszą posiadać zgodę starostwa. Skarżący stwierdzili, że posiadają zgodę wspólnoty mieszkaniowej i konserwatora zabytków.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie orzekł, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zobacz w LEX: II OSK 2083/22 - Kwalifikacja obiektu budowlanego jako wiaty >

Nakaz rozbiórki

Według sądu wojewódzki inspektor prawidłowo zakwalifikował obiekt jako "wolno stojący parterowy budynek gospodarczy", którego budowa (posadowienie na działce) wymaga zgłoszenia, o którym mowa w art. 30, stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 14 Prawa budowlanego.

- W tej sytuacji nieprecyzyjne określenie przez inspektora obiektu jako "garaż", podczas gdy skarżący nie wykorzystują tego budynku w takim celu, lecz do przechowywania w nim sprzętu ogrodniczego, nie ma znaczenia w sprawie - orzekł sąd. Dodał, że skarżący byli informowani o  konieczności wniesienia opłaty legalizacyjnej w celu uzyskania decyzji o legalizacji obiektu budowlanego oraz o zasadach obliczania opłaty legalizacyjnej.

W uzasadnieniu postanowienia z 31 lipca 2023 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał termin na dokonanie tej czynności (30 dni od dnia doręczenia postanowienia o wstrzymaniu budowy) i określił wysokość opłaty legalizacyjnej (5 tys. zł).

WSA orzekł, że mimo, iż skarżący legitymują się decyzją ustalającą warunki zabudowy dla tej inwestycji i zgodą właściciela nieruchomości na posadowienie na jej części blaszanego garażu, to nie oznacza, że spełniali wszystkie ustawowe warunki do legalnego posadowienia tego obiektu na działce.

Czytaj w LEX: Legalizacja części obiektu budowlanego (uwagi na tle art. 48 i 49 Prawa budowlanego) >

Podkreślić należy, że po wydaniu postanowienia w trybie art. 48 ust. 1 inwestor, właściciel lub zarządca obiektu budowlanego może w ciągu 30 dni od otrzymania tego postanowienia złożyć wniosek o legalizację (art. 48a ust. 1), w przeciwnym wypadku organ nadzoru budowlanego wydaje nakaz rozbiórki (art. 49e pkt 1).

W przypadku przedłożenia przez inwestora dokumentów legalizacyjnych (art. 49 ust. 1) organ nadzoru budowlanego sprawdza ich kompletność oraz zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami Prawa budowlanego, w tym zgodność z przepisami techniczno-budowlanymi.

Po wydaniu decyzji legalizacyjnej organ nadzoru budowlanego zatwierdza projekt budowlany albo projekt zagospodarowania działki lub terenu i – jeżeli budowa nie została zakończona – zezwala na jej wznowienie. Nieuiszczenie opłaty legalizacyjnej skutkuje rozbiórką samowolnie wzniesionego obiektu (art. 49e pkt 5).

Wyrok Wojewódzkiego SA w Olsztynie z 9 maja 2024 r., sygn. akt II SA/Ol 1124/23 r.

 

Krystian Markiewicz, Marta Szczocarz-Krysiak

Sprawdź