Środki uzyskane z tych zwolnień, prowadzący zakłady pracy chronionej przekazują na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (10%) i na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (90%). Z kolei utracone na skutek zastosowania tych zwolnień dochody gmin rekompensowane są ze środków PFRON. Zmiana tej regulacji ma spowodować zwiększenie bieżących wpływów gmin w miejsce wypłacanych przez Fundusz rekompensat. Umożliwi też gminom większy nadzór i kontrolę nad egzekwowaniem tych należności i wygeneruje dla PFRON oszczędności wyliczone na 85 mln złotych.
W dalszym ciągu ulgi w zakresie tych podatków przysługiwać będą zakładom aktywności zawodowej, czyli wyodrębnionym organizacyjnie i finansowo jednostkom tworzonym przez gminę, powiat, stowarzyszenie lub inną organizację społeczną prowadzącym działalność gospodarczą i zatrudniającym niepełnosprawnych.
Zakłady pracy chronionej, na cele objęte rygorami pomocy de minimis, zgodnie z przepisami unijnymi, mogą wydać w ciągu 3 lat kalendarzowych kwotę nieprzekraczającą 200 tys. euro, co może powodować powstanie niemożliwych do zagospodarowania nadwyżek. Dlatego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza się nowelizację polegającą na zmianie proporcji przekazywanych środków z tytułu nieodprowadzonych zaliczek na poczet podatku dochodowego (60% na zakładowy fundusz rehabilitacji i 40% na PFRON, gdy obecnie jest to 90% i 10%).
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line