Wieloletnie planowanie samorządów raczej w teorii

Nowe przepisy reformujące sektor finansów publicznych wprowadziły obowiązek opracowywania na poziomie jednostek samorządu terytorialnego wieloletniej prognozy finansowej. Z założenia ma to być dokument strategiczny, wieloletni, stanowiący podstawę rozwoju samorządów. Są jednak rozbieżności między założeniami i słuszną ideą, jakie wynikają z uzasadnienia do ustawy o finansach publicznych, a faktycznym brzmieniem przepisów dotyczących tych prognoz, które nadają jej funkcję czysto formalną, wtórną wobec uchwały budżetowej - pisze na łamach miesięcznika "Finanse Komunalne" Ewa Czołpińska z Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku.

Nowa ustawa o finansach publicznych w ramach racjonalizacji gospodarki środkami publicznymi przewiduje regulacje obligujące Radę Ministrów i organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego (JST) do uchwalania dokumentów dotyczących wieloletniego planowania. Wynika to m.in. z konieczności efektywnego zarządzania finansami w perspektywie kilku lat oraz faktu naszej przynależności do Unii Europejskiej, której budżet jest oparty na wieloletnim planie finansowym (Nowa Perspektywa Finansowa na lata 2007-2013). Planowanie wieloletnie jest niezbędnym instrumentem nowoczesnego zarządzania finansami publicznymi. Jego zalety akcentowane są w opracowaniach i raportach takich instytucji, jak Bank Światowy i Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Planowanie wieloletnie jest zazwyczaj kojarzone z poziomem budżetu centralnego, jako jeden z istotniejszych mechanizmów racjonalizowania wyborów w polityce finansowej państwa. W wielu państwach także w samorządach funkcjonuje mechanizm planowania w perspektywie kilku lat. Należą do nich: Dania, Belgia, Portugalia, Nowa Zelandia i Stany Zjednoczone. (...)

Organy stanowiące JST na mocy art. 122 ust. 2 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych po raz pierwszy uchwalają wieloletnią prognozę finansową (WPF) nie później niż uchwałę budżetową na 2011 r. Przepisy ustawy o finansach publicznych dotyczące WPF są tak skonstruowane, że śmiało można przyjąć tezę, iż WPF jest połączeniem już wcześniej funkcjonujących w samorządach dokumentów planistycznych: wieloletniego planu inwestycyjnego (WPI), limitów wydatków na programy i projekty realizowane ze środków UE, bezzwrotnej pomocy państw EFTA oraz prognozy kwoty długu, które były opracowywane przez organy JST na podstawie art. 166 i art. 180 ustawy o finansach publicznych z 30.06.2005 r. Ponadto z najważniejszych cech WPF, nadanych jej przepisami nowej ustawy o finansach publicznych, należy wymienić jej realistyczność przy bardzo szczegółowych wymogach dotyczących zakresu przedmiotowego, jej kroczący charakter oraz ciągłość obowiązywania - z założenia niczym niezakłócony, konieczny byt dla zapewnienia racjonalnej gospodarki finansowej JST.

Cały artykuł pt. "Wieloletnia prognoza finansowa w jednostkach samorządu terytorialnego"  w miesięczniku "Finanse Komunalne" numer 5 z 2010 r.