UOKiK: timeshare dobrym sposobem na bezpieczne wakacje

Więcej informacji dla konsumentów oraz objęcie regulacjami różnych rodzajów usług to tylko część zmian, które wprowadza nowa ustawa o timeshare. Warto ją poznać już teraz planując wakacje - twierdzą ekspercu Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Ustawa, która wejdzie w życie 27 kwietnia 2012 roku,dostosowuje polskie prawo do przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej. Oznacza to, że na terenie pozostałych krajów wspólnoty polscy konsumenci mają te same prawa, a przedsiębiorcy te same obowiązki.

Letnia rezydencja w atrakcyjnej turystycznie miejscowości to luksus, ale i ogromne wydatki związane z zakupem oraz całorocznym jej utrzymaniem. Alternatywą jest umowa timeshare, która daje prawo do określonego w czasie korzystania z wakacyjnej posiadłości. Polega ona na tym, że zawierając kontrakt na ponad rok płacimy za korzystanie z apartamentu w atrakcyjnym miejscu jedynie przez wybrane tygodnie w roku. W tym czasie, jak każdy właściciel, ponosimy koszty takie jak energia elektryczna, czy wywóz śmieci. W pozostałym okresie, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, za utrzymanie apartamentu odpowiada przedsiębiorca. Szacuje się, że na całym świecie z tego rodzaju ofert korzysta już ok. 6,4 mln osób z czego 1,5 to mieszkańcy Europy.

Nowe definicje usług
Nowe przepisy rozszerzają zakres obowiązywania umowy timeshare, która obecnie dotyczy tylko nieruchomości, a minimalny czas jej obowiązywania wynosi trzy lata. Po wejściu w życie nowych regulacji umowa timeshare będzie obejmować nie tylko nieruchomości, ale też inne rodzaje zakwaterowania, takie jak miejsca na statkach wycieczkowych i będzie musiała być zawarta na okres dłuższy niż rok.
Ustawa o timeshare wprowadza też przepisy dotyczące nowych rodzajów usług nieuregulowanych dotychczas w polskim i europejskim prawie, które obejmą:
- umowy o długoterminowy produkt wakacyjny – konsument wykupuje, na dłużej niż rok, prawo do otrzymywania pakietu zniżek na usługi związane głównie z zakwaterowaniem lub podróżą np. w hotelach lub na bilety lotnicze;
- umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego – konsument płaci przedsiębiorcy za pomoc w sprzedaży lub kupnie tych produktów;
- umowy o uczestnictwo w systemie wymiany – konsument odpłatnie wnosi do prowadzonego przez przedsiębiorcę systemu wymiany swoje prawo timeshare. Z tego prawa będą mogli korzystać inni członkowie systemu wymiany, a w zamian za to konsument uzyskuje możliwość korzystania także z pozostałych wniesionych do systemu praw timeshare lub innych usług, takich jak wizyty w spa czy pole golfowe.
Z doświadczeń UOKiK wynika, że dotychczas brak jasnych przepisów określających sposób zawierania tego rodzaju umów, wykorzystywali nieuczciwi przedsiębiorcy, którzy przekazywali błędne i nierzetelne informacje o sprzedawanych produktach. W rezultacie konsumenci byli narażeni na zawieranie niekorzystnych kontraktów.

Prawo do odstąpienia od umowy
Inaczej niż do tej pory zostało uregulowane prawo konsumenta do odstąpienia od umowy. Zgodnie z nowymi przepisami, czas na odstąpienie bez podania przyczyny od umowy o timeshare został wydłużony z 10 do 14 dni od dnia jej zawarcia, bądź doręczenia. Ta sama zasada będzie dotyczyła kontraktów: o długoterminowy produkt wakacyjny, pośrednictwa w odsprzedaży oraz o uczestnictwo w systemie wymiany. Odstąpienie od umowy w tym terminie oznacza, że konsument nie ponosi żadnych kosztów.
Ponadto, w przypadku umowy o długoterminowy produkt wakacyjny konsument będzie mógł ją wypowiedzieć w trakcie jej obowiązywania – bez płacenia za straty, które z tego powodu poniesie przedsiębiorca. Warunkiem będzie złożenie wypowiedzenia w okresie 14 dni od otrzymania wezwania do zapłaty drugiej i każdej kolejnej raty płatności za usługę. Warto przy tym uwzględnić, że zgodnie z ustawą o timeshare płatność za usługi z tytułu umowy o długoterminowy produkt wakacyjny dokonywana jest wyłącznie w równych rocznych ratach.
Obowiązkiem przedsiębiorcy będzie wezwanie konsumenta, który zawarł umowę o długotrwały produkt wakacyjny (pisemnie lub na innym trwałym nośniku informacji np. pocztą elektroniczną) do zapłacenia każdej kolejnej raty należności za usługę na co najmniej 14 dni przed ustalonym terminem płatności. Jeżeli tego nie zrobi, konsument będzie mógł korzystać z usługi bezpłatnie aż do chwili otrzymania wezwania. Ponadto, jeżeli konsument nie otrzyma wezwania do zapłaty po upływie 30 dni od dnia kiedy powinno wpłynąć, będzie mógł także odstąpić od umowy nie ponosząc odpowiedzialności odszkodowawczej.

Informacja zgodnie z formularzem
Nowe regulacje wprowadzą zmiany dotyczące informacji, które konsument powinien otrzymać od przedsiębiorcy przed zawarciem umowy. Zamiast obowiązującego dotychczas prospektu przedsiębiorca będzie zobowiązany przedstawić konsumentowi informacje zgodne z standardowym formularzem informacyjnym. Dla każdego z czterech typów umów określonych w nowych przepisach został przygotowany osobny formularz. Zgodnie z przepisami UE, formularze te określają jednakowy standard informacyjny we wszystkich państwach członkowskich. Informacje podawane przez przedsiębiorcę powinny być sporządzone w zależności od wyboru konsumenta w języku urzędowym jednego z państw UE, którego konsument jest obywatelem, albo w którym mieszka.
Informacje, które klient powinien otrzymać przed zawarciem każdego rodzaju umowy określonej w ustawie to m.in. nazwa i adres przedsiębiorcy, opis przedmiotu umowy (np. nieruchomości) i czas jej obowiązywania. Dodatkowo formularze określają wymogi dotyczące tylko określonych rodzajów umów, np. umowa o timeshare wiąże się z obowiązkiem poinformowania konsumenta o wszelkich kosztach związanych z użytkowaniem miejsca zakwaterowania (np. opłaty za wywóz śmieci), a przed zawarciem umowy o długotrwały produkt wakacyjny konsument powinien otrzymać m.in. zestawienie podstawowych usług udostępnionych konsumentowi (np. zniżka na zakwaterowanie w hotelach, zniżka na przeloty samolotem).

Źródło: UOKiK