Publiczne ogłoszenie orzeczenia nastąpi w późniejszym terminie - poinfromował prezes Trybunalu Konstytucyjnego.
Zdaniem skarżącego b. prezydenta Bronisława Komorowskiego  wprowadzenie przez ustawodawcę szerokiego katalogu przyczyn ograniczenia uprzednio przyznanej możliwości uzyskania przez byłych właścicieli prawa użytkowania wieczystego na gruntach przejętych na podstawie dekretu warszawskiego stanowi naruszenie zasady ochrony własności i innych praw majątkowych oraz nie spełnia wymagań zasady proporcjonalności. Ponadto, w ocenie wnioskodawcy, ingerencja w sferę praw konstytucyjnych jednostki jest zbyt głęboka i nie pozostaje w bezpośrednim związku z koniecznością ochrony wartości wymienionych w art. 31 ust. 3 konstytucji.

Na podstawie kwestionowanych regulacji znaczna część osób, legitymujących się dotychczas określonymi uprawnieniami, zostanie pozbawiona nie tylko posiadanych praw, ale również uprawnień do otrzymania stosownego odszkodowania co, w ocenie wnioskodawcy, jest niezgodne z konstytucyjnymi zasadami równości i ochrony własności.

W ocenie prezydenta  art. 1 pkt 3 ustawy nowelizującej narusza również zasady ochrony praw nabytych. Złożenie w terminie stosownego wniosku dekretowego oraz spełnienie pozostałych warunków przyznania prawa użytkowania wieczystego należy traktować jako powstanie maksymalnie ukształtowanej ekspektatywy nabycia prawa użytkowania wieczystego, podlegającej ochronie art. 2 konstytucji. Bezpośrednie działanie nowego prawa doprowadziłoby do pogorszenia sytuacji prawnej osób, które pod rządami prawa dotychczasowego, wystąpiły o realizację przysługujących im uprawnień. Doszłoby zatem do ingerencji w prawa nabyte, i to ze skutkiem wstecznym – podkreśla wnioskodawca.
Ponadto skarżący podniósł, że przepis art. 214b ustawy o gospodarce nieruchomościami oznacza stworzenie, dla organów władzy publicznej, ułatwień w rozpatrywaniu spraw wymagających znacznego nakładu czynności niezbędnych przy podejmowaniu decyzji. Zdaniem wnioskodawcy, ustawodawca nie powinien tworzyć regulacji wprowadzających zasadę, iż brak szczególnej aktywności strony postępowania, zwalnia organ z obowiązku prowadzenia postępowania. Dotyczy to zwłaszcza przypadków tych postępowań, które mają na celu realizację praw majątkowych. 

Przewodniczącym składu orzekającego był prezes TK Andrzej Rzepliński, sprawozdawcą sędzia TK Małgorzata Pyziak-Szafnicka.