Skargę złożyły Rady Miejskie w Polkowicach i w Lubinie, Rada Gminy Jerzmanowa, Radwanicach oraz Lubina. Wskazany w kwestionowanych przepisach prawa geologicznego sposób ustalania opłaty eksploatacyjnej zdaniem wnioskodawców narusza zasadę niezależności finansowej jednostek samorządu terytorialnego. A szczególnie łamie zasadę równowagi w podziale dochodów publicznych wobec zadań i kompetencji gmin. Zdaniem wnioskodawców, główną przyczyną błędnego ukształtowania praktyki w ustalaniu podstawy wymiaru oraz wyliczaniu kwoty należnej opłaty eksploatacyjnej, opartej na dowolnej wykładni użytego pojęcia "wydobytej kopaliny", jest brak dostatecznej precyzji ustawowej regulacji dotyczącej sposobu ustalania opłaty zawartej w art. 84 ust. 1 - 7 ustawy. Brak precyzji, gdy chodzi o element zasadniczy dla konstrukcji daniny publicznej, jakim jest ścisłe określenie jej podstawy wymiaru narusza zasadę określoności przepisów prawnych.
Nie było nowych zadań
Sędzia sprawozdawca prof. Piotr Tuleja stwierdził, że nowelizacja z 2001 r. odnosiła się do konstrukcji opłaty eksploatacyjnej i nie nakładała nowych zadań na jednostki samorządu terytorialnego.
Natomiast na tle art. 84 ust. 2 ustawy p. g. g. nie występują uchybienia, które uzasadniałyby stwierdzenie niezgodności tego przepisu z art. 2 konstytucji (w aspekcie zasady określoności). W szczególności nie ma podstaw do twierdzenia, że dokonanie wykładni pojęcia "wydobyta kopalina" jest niemożliwe, i że organy stosujące prawo (a także adresaci normy - przedsiębiorcy) dokonały tej wykładni w sposób arbitralny i dowolny. Zdaniem TK, dla stwierdzenia niezgodności przepisu z konstytucją nie wystarcza tylko i wyłącznie abstrakcyjne stwierdzenie niejasności tekstu prawa, wynikającej z posłużenia się przez ustawodawcę wyrażeniem czy zwrotem niedookreślonym. Pozbawienie mocy obowiązującej określonego przepisu z powodu jego niejasności winno być traktowane jako środek ostateczny, stosowany dopiero wtedy, gdy inne metody usuwania skutków niejasności treści przepisu.
Opłata ustalona prawidłowo
Ostatni zarzut dotyczył art. 84 ust. 4 ustawy p. g. g., zawierającego upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia w rozporządzeniu stawek opłaty eksploatacyjnej. Trybunał Konstytucyjny wskazał, że w załączniku do ustawy zostały określone górne i dolne granice stawek opłat eksploatacyjnych dla poszczególnych kopalin, co spełnia wymóg przewidziany w art. 217 konstytucji, zaś przepis upoważniający i załącznik do ustawy p. g. g. określa wystarczającą wytyczną. Rada Ministrów określając stawki opłat ma się kierować zasadą, że ich wysokości nie mogą być niższe od dolnych i wyższe od górnych granic stawek opłat.
Sygnatura akt K 10/09