Sąd rejonowy zasądził solidarnie od pozwanych W. M. i skarżącego W. O. - na rzecz powoda W. W. - kwotę pieniężną wraz z odsetkami. Powództwo w części oddalił, koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie zniósł oraz orzekł, że powód W. W. ponosi koszty sądowe w połowie, z uwzględnieniem przyznanego mu zwolnienia od uiszczenia opłaty sądowej od pozwu w całości, a pozwani ponoszą koszty sądowe solidarnie w połowie, przy czym szczegółowe wyliczenie kosztów obciążających strony sąd pozostawił referendarzowi sądowemu.

Sąd okręgowy po  rozpoznaniu  apelacji  pozwanych  oraz  interwenienta ubocznego, zmienił zaskarżony wyrok i powództwo oddalił oraz orzekł o kosztach, odstępując od obciążenia powoda kosztami procesu na rzecz pozwanych. Odstąpił również od obciążenia powoda kosztami postępowania apelacyjnego. Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów – oparte na art. 102 kodeksu postępowania cywilnego  - sąd okręgowy uzasadnił m. in. sytuacją osobistą i majątkową powoda, doznanym przez niego trwałym uszczerbkiem na zdrowiu oraz faktem, że oddalenie powództwa nastąpiło na podstawie skutecznie podniesionego zarzutu przedawnienia.

W ocenie skarżącego na podstawie kwestionowanego przepisu  strona wygrywająca proces, ponosząca jego koszty związane z ustanowieniem pełnomocnika, którego było zasadne i konieczne w celu obrony jej praw, zostaje pozbawiona zwrotu należnych - w myśl przepisów art. 98 § 1 - 4 k.p.c. - kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Skarżący wskazał, że zwolnienie od kosztów postępowania strony przegrywającej, bez stworzenia odpowiedniego źródła rekompensaty poniesionych kosztów dla strony wygrywającej, stanowi ograniczenie konstytucyjnego prawa do sądu.

Przewodniczący składu orzekającego - wiceprezes TK Stanisław Biernat, sprawozdawca - sędzia TK Andrzej Wróbel.