Skarga została wniesiona przez obywatela Węgier, który wywiesił flagę Arpadów (symbol wiązany z węgierskim faszyzmem) w odległości 100 metrów od miejsca demonstracji przeciwko rasizmowi i nienawiści. Demonstracja została zorganizowana przez grupę socjalistów i odbywała się w miejscu, w którym w czasie II wojny światowej odbywały się egzekucje ludności żydowskiej. Skarżący został ukarany przez policję mandatem za odmowę zdjęcia flagi. Wniesione do sądu odwołanie od mandatu nie zostało uwzględnione.
Trybunał uznał, iż taki stan rzeczy stanowił naruszenie prawa do wolności wypowiedzi (art. 10 Konwencji o prawach człowieka) w związku z prawem do zgromadzania się (art. 11 Konwencji). Swoboda wypowiedzi i swoboda zgromadzania się mają zasadnicze znaczenie dla sprawnego funkcjonowania demokracji, a w przypadku debaty politycznej ich ograniczenia są dozwolone jedynie wyjątkowo. Co prawda wywieszona flaga miała charakter kontrowersyjny i mogła sprawić, iż demonstranci poczuli się nieswojo, to mimo wszystko przebieg demonstracji nie został w żaden sposób zakłócony. Sam skarżący zachowywał się spokojnie, nie ingerował w przebieg demonstracji, nie nawoływał do przemocy, a tym samym nie stanowił żadnego rzeczywistego zagrożenia dla porządku publicznego. Swoboda wypowiedzi chroni również wypowiedzi obraźliwe i szokujące, a samo niezadowolenie czy skrępowanie po stronie uczestników demonstracji – ofiar reżimu totalitarnego i ich rodzin – chociaż zrozumiałe, nie może uzasadniać ograniczenia prawa do wolności.
Trybunał – świadom niejednoznaczności sprawy – wskazał, iż prezentacja niejednoznacznych symboli w miejscach popełnienia masowych morderstw może oznaczać identyfikację ze sprawcami mordu oraz gloryfikację zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości lub ludobójstwa. W takich przypadkach ograniczenie swobody wypowiedzi i zakaz prezentacji danego symbolu są uzasadnione ze względu na potrzebę ochrony praw zamordowanych i ich rodzin. Co więcej, kiedy symbolom towarzyszą wyrazy pogardy dla ofiar reżimu totalitarnego, jest to nadużycie prawa do swobody wypowiedzi i narusza art. 17 Konwencji (zakaz nadużywania praw konwencyjnych). Nic takiego jednak nie miało miejsca w omawianej sprawie. Skarżący nie przekroczył zatem granic wolności wypowiedzi.
Tak wynika z wyroku Trybunału z 24 lipca 2012 w sprawie nr 40721/08, Fáber przeciwko Węgrom.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line