Dealer samochodowy, prezes zarządu spółki E. z województwa rzeszowskiego Antoni K. został w 2005 r. aresztowany na trzy miesiące ( od stycznia do kwietnia). Powodem pozbawienia wolności było oskarżenie o "złożenie komornikowi obietnicy udzielenia korzyści majątkowej". W areszcie zachorował i przebywał w szpitalu więziennym. Gdy okazało się, ze brakuje dowodów, został zwolniony z aresztu tymczasowego. Następnie sąd wydał wyrok uniewinniający stwierdzając „niewątpliwie niesłuszny” charakter zatrzymania (art. 552 § 4 kpk). Jednak w czasie, gdy przedsiębiorca siedział w areszcie jego spółka podupadła. Współpracująca z nim spółka Peugot Polska zażądała poręczenia finansowego. Przedsiębiorca wobec tego zaciągnął w banku kredyt obrotowy dla ratowania firmy. W końcu musiał sprzedać przedsiębiorstwo i zwolnić z pracy 140 osób.

Wniosek o odszkodowanie
Wkrótce po uniewinnieniu Antoni K. wystąpił do sądu o odszkodowanie w wysokości 315 tys. zł oraz 165 tys. zł zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, m. in w postaci utraty dobrego imienia, do którego przyczyniła się lokalna prasa. Dodatkowym argumentym było skazanie na karę 2 lat pozbawienia wolnosci osoby, która złożyła fałszywy donos na Antoniego K.

Czytaj też>>SO: 323 tys. zł to dobre odszkodowanie za..
Sąd Okręgowy przyznał odszkodowanie wnioskodawcy w wysokości dużo mniejszej - 35 tys. zł. W wyniku apelacji wyrok uchylono, gdyż sąd II instancji zwrócił uwagę, że w ocenie zadośćuczynienia sąd I instancji nie uwzględnił argumentów Antoniego K. Chodziło o to, że Sąd Okręgowy nie wziął pod uwagę nagłośnienia medialnego sprawy, co przyczyniło się do powstania szkody niematerialnej, czyli utraty zaufania w środowisku lokalnym. A ponadto - nie powiązał powstałej szkody w majątku wnioskodawcy z zabezpieczeniem finansowym, którego zażądała spółka Peugot Polska.
Sąd Okręgowy w drugim wyroku z 12 lutego 2014 r. zasądził w sumie 85 tys. zł - odszkodowania i zadośćuczynienia na rzecz wnioskodawcy ( na mocy art. 322 kpc). Zgodnie z tym przepisem kpc "jeżeli w sprawie o naprawienie szkody sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy".  A w tej sprawie taki wypadek zachodził, gdyż wnioskodawca nie umiał udowodnić strat przedsiębiorstwa z powodu zbycia spółki waz z księgową dokumentacją.
Ponownie Antoni K. złożył apelację, domagając się podwyższenia tej kwoty, gdyż sąd - jego zdaniem - nie uwzględnił odsetek i kosztów kredytu.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie 27 czerwca 2014 r. oddalił apelację. Uznał, ze zasądzona kwota jest adekwatna do szkody i strat moralnych niesłusznie aresztowanego.
Wobec tego Antoni K. złożył skargę kasacyjną, w której jego pełnomocnik zarzucił wyrokowi, iż błędnie uznał zaciągnięty kredyt obrotowy jako kredyt inwestycyjny i nie uwzględnił roli jaką odegrały napastliwe media.

SN; stata wymaga dowodów
Sąd Najwyższy nie podzielił argumentów Antoniego K. i kasacji nie uwzględnił. Zdaniem SN wnioskodawca miał w chwili aresztowania milion złotych na rachunku bankowym, co wynikało z wcześniej zawartych umów. A ponadto sytuacja przedsiębiorcy nie mogła być katastrofalna, gdyż inaczej żaden bank nie udzieliłby mu kredytu ( nastąpiło to po wyjściu z aresztu). Co więcej do zerwania umowy z Peugot Polska nie doszło. Słowem - dowodów na wielkie straty materialne - nie było.
Co do dolegliwości związanych z artykułami prasowymi, to sędzia sprawozdawca Eugeniusz Wildowicz podkreślił, że w tym samym czasie toczyła się inna sprawa karna wobec wnioskodawcy. Trudno jest zatem oddzielić te dwie sprawy. Jednak zadośćuczynienie zasądzane jest w związku z oczywiście niesłusznym aresztowaniem, a nie w związku z procesem sądowym - dodał sędzia Wildowicz.
- Kwota 16 tys. zł za jeden dzień niesłusznego aresztu jest adekwatna w stosunku do doznanych dolegliwości fizycznych i psychicznych przeżyć po szkalujących publikacjach prasowych - stwierdził sędzia Wildowicz.

Sygnatura akt IV KK 311/14, postanowienie SN z 8 kwietnia 2015 r.
 

ID produktu: 40290471 Rok wydania: 2013
Autor:
Tytuł: Odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie.