danej sprawy oraz domaga się przyznania na jego rzecz „odszkodowania” od Skarbu Państwa, nie przytaczając żadnych okoliczności, które uzasadniają żądanie stwierdzenia przewlekłości w sprawie, to skarga taka nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. – twierdzi dr Czesław Paweł Kłak z Dr Czesław Paweł Kłak, Uniwersytetu Rzeszowskiego w miesięczniku „Prokuratura i Prawo”. - W takim przypadku bowiem skarga jest gołosłowna, nie poparta żadnymi argumentacji, a przez to nie może być rozpoznana – twierdzi autor.
Zawarcie w „skardze na przewlekłość” wyłącznie żądania zasądzenia sumy pieniężnej na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r., bez jednoczesnego wyartykułowania żądania stwierdzenia przewlekłości i przytoczenia okoliczności uzasadniających żądanie, nie spełnia wymogu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 tej ustawy. Skarga, nie zawierająca żądania stwierdzenia przewlekłości danego postępowania, a ograniczająca się do żądania przyznania od Skarbu Państwa sumy pieniężnej, nie jest środkiem realizującym cel zamierzony przez ustawodawcę. Dlatego, że nie odnosi się w żadnej mierze do nadania sprawie właściwego biegu, a zatem dotknięta jest pierwotnym, nieusuwalnym brakiem. Wprawdzie przyznanie „sumy pieniężnej” na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. następuję wyłącznie w przypadku uwzględniania skargi (art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.), a więc jest następstwem stwierdzenia przewlekłości postępowania, niemniej jednak owe żądanie jest fakultatywnym elementem skargi i nie może zastępować żądania, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Tym samym wyrażenie samego żądania zasądzenia „sumy pieniężnej” nie spełnia wymogu wynikającego z tego przepisu, jako że w takim przypadku skarga nie zawiera wymaganego żądania stwierdzenia przewlekłości w danym postępowaniu . Pogląd ten jest jednolicie prezentowany w orzecznictwie.
W sytuacji, gdy skarżący twierdzi jedynie, że przez czas trwania postępowania został „zniszczony” i z tego tytułu domaga się przyznania „sumy pieniężnej”, to również taka skarga nie spełnia wymogu formalnego.
Jeżeli z treści pisma wynika, że jego autor zawarł w nim prośbę o wyjaśnienie dotychczasowego biegu sprawy, brak jest podstaw do jej rozpatrzenia. Nie zawiera ona bowiem żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania, co powoduje, że nawet w sytuacji, gdy jest ona zatytułowana „skarga na przewlekłość”, nie spełnia niezbędnych wymogów takiej skargi. Tak samo, jeżeli skarżący twierdzi, że nie otrzymał odpowiedzi na pytanie o stan sprawy i przyczyny takiego, a nie innego biegu postępowania.
Zawarcie w „skardze na przewlekłość postępowania” wyłącznie żądania przeprowadzenia określonych dowodów, bez powiązania tego z zarzutem przewlekłości postępowania i przytoczeniem okoliczności na jego poparcie, nie spełnia wymogu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.
Tę tezę potwierdza orzecznictwo Sądu Najwyższego i NSA.
 

Źródło: Prokuratura i Prawo