W kwietniu 2007 r. Fundacja otrzymała od adw. M.D. informację o niepokojącej sytuacji do jakiej doszło w związku ze sprawą prowadzoną przez Prokuraturę Okręgową w W., w której reprezentowała ona oskarżonego. W maju 2007 r. zostało wniesione przez Fundację zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przez M.K., prokuratora Prokuratury Okręgowej w W., szeregu przestępstw przy prowadzeniu tej sprawy w celu ograniczenia prawa do wykonywania czynności obrończych przez adwokat M.D:
- nakłanianie podejrzanego do składania fałszywych zeznań celem – prawdopodobnie – wyeliminowania obrońcy z procesu, a tym samym uniemożliwienia podejmowania przez niego działań, które mogłyby być sprzeczne z interesami prokuratora. Takie zachowania wypełniają znamiona przestępstw przewidzianych w art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 233 k.k oraz art. 235 k.k.
- wymuszanie od przesłuchiwanej osoby nieprawdziwych, obciążających obrońcę zeznań, pod groźbą dalszego pozbawiania wolności osoby przesłuchiwanej. tj. przestępstwa z art. 246 k.k.,
- przestępstwo nadużycia uprawnień oraz niedopełnienia obowiązków uregulowane w art. 231 k.k., skutkujące działaniami na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, polegającego w szczególności na naruszeniu prawa do obrony oskarżonego, a także zasady legalizmu wyrażonej w art. 42 Konstytucji RP. Na nadużycie uprawnień mogą wskazywać takie zachowania jak nieumotywowana odmowa dostępu do akt sprawy uniemożliwiająca realizowanie obrony, przeprowadzenie czynności procesowych z udziałem mandanta adwokat M.D. bez uprzedniego zawiadomienia obrońcy, a tym samym uniemożliwienie jej wykonywania przewidzianych prawem czynności oraz działania zmierzające do wypowiedzenia obrony adwokat M. D. przez oskarżonego.
W dniu 12 lipca 2007 r. Prokuratura Rejonowa w P. wydała postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa. Prokurator po zapoznaniu się z uzyskanymi materiałami uznał, że nie zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przez prokuratora M.K. żadnego z przestępstw będących przedmiotem prowadzonego przez niego postępowania sprawdzającego.
Helsińska Fundacja Praw Człowieka, złożyła do Sądu Rejonowego w W., za pośrednictwem Prokuratury Rejonowej w P., zażalenie na to postanowienie, zarzucając prokuraturze obrazę przepisów postępowania, poprzez nierzetelne przeprowadzenie postępowania dowodowego, co w konsekwencji miało wpływ na treść wydanego postanowienia.
Na rozprawie, która odbyła się 15 listopada 2007 r., Sąd Rejonowy w W. uchylił decyzję Prokuratury Rejonowej w P. o odmowie wszczęcia śledztwa i nakazał przeprowadzenie postępowania w sprawie ewentualnego popełnienia przestępstwa przez prokuratura M.K. Sąd wskazał w szczególności na konieczność przesłuchania wszystkich świadków w sprawie (w tym samego podejrzanego) oraz konieczność udostępnienia zarówno Fundacji jak i pokrzywdzonej adwokat M.D. dostępu do akt w sprawie prowadzonej przez prokuratura M.K.
W postępowaniu sądowym adwokat M.D. reprezentuje adw. Beata Czechowicz. Pismem z 23 grudnia 2009 r. pełnomocnik pokrzywdzonej złożyła do Sądu Rejonowego w W. subsydiarny akt oskarżenia przeciwko prokuratorowi M.K. W piśmie tym zarzuca się prokuratorowi M.K. popełnienie czynu z art. 231 § 1 k.k. w zb. z art. 246 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k., poprzez:
- nakłanianie do złożenie przez osobę przesłuchiwaną w charakterze podejrzanego nieprawdziwych, obciążających pokrzywdzoną M.D. wyjaśnień,
- konsekwentne odmawianie adwokat M.D. wglądu do akt śledztwa, co uniemożliwiło jej realizację w pełni zadań obrończych,
- wielokrotne przeprowadzanie czynności procesowych z udziałem podejrzanego pod nieobecność adwokat M.D. oraz bez uprzedniego zawiadomienia o tych czynnościach, co uniemożliwiło jej należytą realizację powinności obrończych, a w konsekwencji doprowadziło do podjęcia przez podejrzanego niekorzystnych dla niego decyzji procesowych,
- podejmowanie czynności mających na celu poderwanie u podejrzanego zaufania do jego obrońcy, adwokat M.D., co w rezultacie doprowadziło do wypowiedzenia przez niego pełnomocnictwa.