W postępowaniach funkcjonują dwa rodzaje wyłączenia. Pierwsze z nich dotyczy sytuacji ściśle wyliczonych w przepisach. Są to przykładowo przypadki, gdzie dany podmiot jest stroną postępowania, bądź pozostaje ze stroną postępowania w takim stosunku prawnym, że rozstrzygnięcie sprawy może mieć wpływ na jego prawa lub obowiązki, itd. W tej sytuacji art. 197 mówiący o biegłym zawiera odwołanie do art. 130 §1 i §2, dzięki czemu możliwe jest wyłączenie biegłego w tych wypadkach. Drugim przypadkiem jest uprawdopodobnione istnienie innych okoliczności, które mogą wywołać wątpliwości co do bezstronności danego podmiotu, o czym mówi §3 art. 130. I w tej sytuacji Ordynacja podatkowa nie przewiduje zastosowania tego wyłączenia wobec biegłego.
W przypadku, gdy pojawi się problem stronniczości biegłego można zastosować zasadę prawdy obiektywnej, o której mówi art. 122 Ordynacji. Jeśli strona będzie w stanie uprawdopodobnić, iż istnieją okoliczności, które wskazują na brak obiektywizmu danej opinii, prowadzący postępowanie dowodowe powinien wziąć to pod uwagę.
W przekonaniu Pracodawców RP jest to jednak dodatkowe utrudnienie w postępowaniu podatkowym. O wiele łatwiejsze i prostsze byłoby wprowadzenie odpowiedniego przepisu, który w zakresie wyłączenia odwoływałby nie tylko do §1 i §2 art. 130, ale również do §3 art. 130.
W przypadku, gdy pojawi się problem stronniczości biegłego można zastosować zasadę prawdy obiektywnej, o której mówi art. 122 Ordynacji. Jeśli strona będzie w stanie uprawdopodobnić, iż istnieją okoliczności, które wskazują na brak obiektywizmu danej opinii, prowadzący postępowanie dowodowe powinien wziąć to pod uwagę.
W przekonaniu Pracodawców RP jest to jednak dodatkowe utrudnienie w postępowaniu podatkowym. O wiele łatwiejsze i prostsze byłoby wprowadzenie odpowiedniego przepisu, który w zakresie wyłączenia odwoływałby nie tylko do §1 i §2 art. 130, ale również do §3 art. 130.