Projekt zakłada zmianę art. 36a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 392 ze zm.) poprzez wprowadzenie zasady, że odszkodowanie za szkodę polegającą na poniesieniu kosztów najmu pojazdu zastępczego wypłaca się według stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów, chyba że w umowie najmu ustalono czynsz według stawek w niższej wysokości. Jeżeli jednak okres najmu pojazdu zastępczego będzie przekraczał 14 dni, wypłacone odszkodowanie zostanie pomniejszone o - określone również w rozporządzeniu Ministra Finansów - wydatki, które poszkodowany poniósłby, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Powyższe wynika z założenia autorów projektu, że jeżeli okres najmu trwa dłużej, to zasadnie można przyjąć, iż poszkodowany odnosi korzyść polegającą na zmniejszeniu zużycia samochodu, który uległ szkodzie, wskutek tego, że nie był on używany.
W konsekwencji powyższych zmian projekt zakłada wprowadzenie delegacji ustawowej dla Ministra Finansów do określenia w drodze rozporządzenia stawek za każdy dzień najmu pojazdu zastępczego oraz wysokości wydatków, które poszkodowany zaoszczędzi, jeżeli najem pojazdu zastępczego będzie trwał dłużej. Wydając rozporządzenie Minister Finansów ma kierować się cenami rynkowymi, czasem trwania najmu oraz pojemnością silnika i przeznaczeniem pojazdu, który uległ szkodzie.
Zdaniem autorów projektu zmiana przyczyni się do zapewnienia jednolitości stosowania prawa i pozwoli uniknąć poszkodowanym długotrwałych procesów sądowych, jak ma to miejsce w chwili obecnej.
Projekt ustawy zakłada 3-miesięczny okres vacatio legis.