Nowelizacja w założeniu jej twórców ma przede wszystkim uelastycznić struktury organizacyjne sądownictwa oraz usprawnić zarządzanie sądami, w szczególności poprzez rozszerzenie kompetencji dyrektorów sądów i nałożenie na nich obowiązku zapewnienia odpowiednich warunków technicznych i organizacyjnych funkcjonowania sądów.
Ustawa wprowadza też system oceny pracy sędziego oraz konkretyzuje kwestie związane z oceną kandydatów na wolne stanowiska sędziowskie, ze szczególnym uwzględnieniem prawników nie pełniących dotychczas funkcji sędziowskiej.
Ponadto ustawa precyzuje regulacje dotyczące statusu sędziego oraz określa tryb rozpatrywania skarg i wniosków dotyczących działalności sądów. Dotychczasowy nadzór nad działalnością administracyjną sądów podzielony zostaje na nadzór wewnętrzny sprawowany przez prezesów sądów i nadzór zewnętrzny będący kompetencją Ministra Sprawiedliwości.
Nowelizacja wejdzie w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, czyli 28 marca 2011 r. Część przepisów ustawy wejdzie jednak w życie już 14 dni od dnia ogłoszenia. Nie ingerują one w obecny stan prawny w sposób, który wymagałby długiego okresu dostosowawczego. Zmiany te przykładowo dotyczą m.in. używania stroju urzędowego, zbiegu uposażeń sędziego albo opłat wnoszonych przez aplikantów Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Z kolei nowe regulacje związane m.in. ze statusem dyrektorów sądów wejdą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2013 r.
(Dz. U. Nr 203, poz. 1192)
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line