Powyższy wyrok był odpowiedzią na pytanie prejudycjalne francuskiego sądu kasacyjnego (Cour de cassation) odnośnie wspólnotowego znaku towarowego, powstałe w kontekście sporu między DHL Express France SAS (dawniej DHL International SA) a Chronopost SA. Spór dotyczył używania wspólnotowego znaku towarowego „WEBSHIPPING”, którego właścicielem jest spółka Chronopost. Firma DHL Express France używała tego samego określenia do oznaczenia identycznych usług związanych z zarządzaniem łańcuchem dostaw przesyłek ekspresowych, z tą różnicą, że działania te dostępne były głównie online. Powyższy spór powstał w konsekwencji nieuwzględnienia przez francuskie sądy I i II instancji żądania Chronopost dotyczącego rozciągnięcia skutków zakazu dalszego używania przez DHL oznaczeń „WEBSHIPPING” i „WEB SHIPPING” na całość obszaru UE. Kolejne sądy ograniczały skutki tego zakazu jedynie do terytorium Francji, nie odnosząc się do regulacji wspólnotowej. ETS orzekł, że prawo UE dotyczące wspólnotowego znaku towarowego należy interpretować w ten sposób, że zakaz orzeczony przez sąd krajowy działający jako sąd w sprawach wspólnotowych znaków towarowych rozciąga się co do zasady na cały obszar UE. ETS podkreślił przy tym, że terytorialny zakres zakazu orzeczonego przez sąd w sprawach wspólnotowych znaków towarowych jest wyznaczony przez: 1) właściwość terytorialną sądu i 2) terytorialny zakres przysługującego właścicielowi wspólnotowego znaku towarowego prawa wyłącznego. Celem wyjaśnienia, ETS wskazał, że sąd w sprawach wspólnotowych znaków towarowych jest właściwy do orzekania w przedmiocie czynów stanowiących naruszenie praw do znaku na terytorium każdego z państw członkowskich. W rezultacie jego właściwość rozciąga się, co do zasady, na całość obszaru UE. Zaś, jeżeli chodzi o zakres terytorialny przysługującego właścicielowi wspólnotowego znaku towarowego prawa wyłącznego, to prawo to rozciąga się, co do zasady, na całość obszaru UE, na którym wspólnotowe znaki towarowe cieszą się jednolitą ochroną i wywołują jednakowe skutki. ETS dodał przy tym, że w pewnych sytuacjach sąd w sprawach wspólnotowych znaków towarowych może ograniczyć terytorialny zakres orzeczonego przez siebie zakazu. Może się tak zdarzyć przykładowo, jeżeli po przeprowadzeniu postępowania sąd uzna, że działania stanowiące naruszenie lub stwarzające groźbę naruszenia prawa do wspólnotowego znaku towarowego ograniczają się tylko do jednego państwa członkowskiego lub do określonej części terytorium UE.
Podsumowując, zgodnie z wyrokiem ETS zakaz kontynuowania działań naruszających prawa do wspólnotowego znaku towarowego, który został orzeczony przez sąd krajowy, rozciąga się co do zasady na terytorium całej Unii Europejskiej. Tak ukształtowana interpretacja przepisów prawa UE jest korzystna dla właścicieli wspólnotowych znaków towarowych, którzy powołując się na zakaz naruszania prawa do wspólnotowego znaku towarowego orzeczony przez właściwy sąd krajowy, będą mogli dochodzić ochrony swoich praw na terenie całej UE.