Egzekwowanie art. 62 UPN kosztuje budżet państwa blisko 80 mln zł rocznie. W 2008 roku na jednego ukaranego za poważne przestępstwo z działania tej ustawy przypadał średni koszt w wysokości 687,3 tys. zł oraz średnio 1.764,4 ośmiogodzinnych dni pracy pracowników organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości- to główne wnioski płynące z raportu „Karanie za posiadanie. Artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii” przygotowanego przez Instytut Spraw Publicznych.

Pomimo bardzo wysokich kosztów w opinii przedstawicieli organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, egzekucja prawa nie skutkuje zmniejszeniem problemów narkotykowych w Polsce, np. ograniczeniem handlu narkotykami lub „odstraszaniem” potencjalnych ich użytkowników. Artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 roku, mówiący o karaniu za posiadanie jakiejkolwiek ilości nielegalnej substancji psychoaktywnej, od początku był – i jest nadal – źródłem wielu kontrowersji. W 2008 roku przestępstwa z UPN stanowiły około 5,3 proc. (57 382) wszystkich przestępstw stwierdzonych  w Polsce (1 082 067), a przestępstwa z art. 62 – około 2,8 proc. (30 548) tych przestępstw. Przestępstwa z art. 62 stanowiły ponad połowę (53,2 proc.) przestępstw stwierdzonych z UPN .

Celem projektu, zrealizowanego przez ekspertów Instytutu Spraw Publicznych było znalezienie odpowiedzi na pytania: Jak wygląda sposób realizacji art. 62 UPN w praktyce instytucjonalnej (tzw. law in action)? Jakie są koszty (czas i nakłady finansowe) związane z realizacją art. 62 UPN w praktyce instytucjonalnej? Zmierzając do realizacji założonych celów, ISP przeprowadził analizę 18 wywiadów pogłębionych z funkcjonariuszami policji, prokuratury, służby więziennej, a także z sędziami i kuratorami sądowymi. Przy wsparciu firmy PBS DGA zrealizowano również ogólnopolski sondaż z przedstawicielami losowo wybranych instytucji,które mają kontakt z osobami zatrzymanymi w wyniku wyroków z UPN.