Koszt ubezpieczenia przedmiotu leasingu a podatek VAT

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym w 2006 r., podmiot świadczący usługi leasingu powinien włączyć do podstawy opodatkowania tych usług koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Taką uchwałę podjął Naczelny Sąd Administracyjny 8 listopada 2010 r.

Rozstrzygając przedstawione zagadnienie prawne Sąd miał odpowiedzieć na pytanie, czy użyte w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT pojęcie "kwota należna z tytułu sprzedaży", w szczególności w zdaniu trzecim tego przepisu (kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy), obejmuje także dodatkowe koszty, w tym koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu, mimo, że kosztów tych wyraźnie w przepisie nie wymieniono.

NSA stwierdził, że mając na uwadze autonomiczny charakter regulacji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług związanej ściśle z prawem wspólnotowym, przy ustalaniu przedmiotu opodatkowania tą ustawą decydujące znaczenie powinny mieć aspekty ekonomiczne i cel danej czynności prawnej, a nie jej cywilnoprawna forma.

Zdaniem Sądu, przy interpretowaniu pojęcia "całość świadczenia", w przypadku usług o kompleksowym charakterze takich jak usługa leasingu, której towarzyszy ubezpieczenie przedmiotu leasingu, nie ma podstaw do dzielenia tej czynności z punktu widzenia obowiązku w podatku od towarów i usług na dwie czynności z tego powodu, że mogą być one przedmiotem odrębnych stosunków zobowiązaniowych na gruncie prawa prywatnego. Ubezpieczenie przedmiotu leasingu, jeżeli występuje w ramach danego świadczenia, jest ściśle związane z realizacją umowy leasingu, zabezpieczając interesy obu stron podstawowego świadczenia, które stanowi leasing. Wyodrębnienie go dla celów podatkowych z tego świadczenia stanowiłoby zabieg sztuczny, pozostający w sprzeczności z gospodarczym celem leasingu.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że za ujęciem kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu w pojęciu "kwoty należnej od całości świadczenia należnego od nabywcy" przemawia także stanowisko Trybunału Sprawiedliwości UE w kwestii opodatkowania świadczeń złożonych, w których obok usług głównych występują świadczenia pomocnicze. Również w orzecznictwie NSA w kwestii opodatkowania tzw. świadczeń złożonych, dominuje stanowisko, że należy przyjmować jednolitą stawkę podatku od towarów i usług, biorąc pod uwagę charakter świadczenia podstawowego, które stanowi cel działalności wykonywanej przez podatnika.
(sygn. akt I FPS/10)

 Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line

Źródło: www.nsa.gov.pl stan z dnia 17 listopada 2010 r.