Konwencja (Dz. U. z 2015 r. poz. 728 i 729) ma na celu wprowadzenie w systemach prawa karnego poszczególnych państw pewnych uniwersalnych rozwiązań w zapobieganiu i zwalczaniu szeroko pojętej cyberprzestępczości. Takie uniwersalne podejście ułatwi współpracę międzynarodową w tym zakresie, a jest ona często konieczna - pojedynczemu państwu ciężko jest walczyć z tego typu przestępstwami, chociażby ze względu na wykorzystywanie przy ich popełnianiu Internetu lub ze względu na ich umiejscowienie w przestrzeni wirtualnej. Konwencja określa m.in. znamiona przestępstw "komputerowych" i procedury postępowania w związanych z nimi sprawach, które to postanowienia państwa-strony Konwencji zobowiązane są wdrożyć w swoich systemach prawa. Protokół dodatkowy uzupełnia te regulacje precyzując, jakie zachowania o charakterze rasistowskim i ksenofobicznym, popełnione przy użyciu systemów komputerowych, powinny być penalizowane przez państwa - sygnatariuszy.
W przypadku Polski, postanowienia zarówno Konwencji jak i Protokołu dodatkowego znajdują już swoje odzwierciedlenie w prawie krajowym, dlatego też ratyfikacja nie będzie wiązała się z koniecznością dalszych zmian o charakterze legislacyjnym. Przyniesie natomiast korzyści w postaci rozszerzenia możliwości współpracy międzynarodowej w zwalczaniu cyberprzestępczości i objęcia jurysdykcją karną sprawców takich przestępstw, niezależnie od ich karalności w miejscu popełnienia.
Czytaj: Polska zapewni lepszą ochronę dzieci i skuteczniejszą walkę z cyberprzestępczością>>>