Przy ustalaniu wartości darowizny przekazanej na cele krwiodawstwa - niezależnie od przedmiotu darowizny (krew czy jej składniki) - podatnik stosuje zawsze przelicznik odpowiadający wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew, określonego w rozporządzeniu z 7 grudnia 2004 r. w sprawie określenia rzadkich grup krwi, rodzajów osocza i surowic diagnostycznych wymagających przed pobraniem krwi zabiegu uodpornienia dawcy lub innych zabiegów oraz wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew i związane z tym zabiegi (Dz. U. Nr 263, poz. 2625). Minister Zdrowia w § 3 pkt 1 tego rozporządzenia określił, iż dawcom krwi rzadkich grup przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości 130 zł za 1 litr pobranej krwi.
Minister finansów (DD3/0602/21/CRS/10/BMI9-4128, Lex nr 36000) wyjaśnia, że wprowadzenie dla potrzeb obliczenia dochodu do opodatkowania jednej stawki ekwiwalentu pieniężnego, niezależnie od przedmiotu darowizny na cele krwiodawstwa, było podyktowane brakiem przepisów, które określałyby wartość wszystkich rodzajów krwi oraz poszczególnych jej składników.
Ustawa z 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681) i przepisy wykonawcze do tej ustawy określają jedynie wysokość ekwiwalentu pieniężnego za krew rzadkiej grupy i składniki takiej krwi. Brak natomiast jest przepisów, na podstawie, których możliwe byłoby określenie wartości krwi nienależącej do grup rzadkich oraz składników takiej krwi. W opisanej sytuacji ustawodawca za najbardziej optymalne i najprostsze rozwiązanie uznał, zatem wprowadzenie jednej stawki dla określania wartości darowizn na cele krwiodawstwa, niezależnie czy podatnik oddał honorowo krew, czy któryś z jej składników.
Minister zapewnił też, że nie są planowane działania mające na celu zmianę obecnego stanu prawnego poprzez wprowadzenie zróżnicowanych stawek ekwiwalentów.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line