Uchylenie art. 6 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.) spowoduje, że transport drogowy taksówką będzie mógł wykonywać każdy kto spełni ustawowe warunki dostępu do zawodu.
Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 48, poz. 247) wprowadza również regulację, zgodnie z którą przewóz okazjonalny wykonuje się pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 osób łącznie z kierowcą. Prawodawca dopuścił jednak przewóz okazjonalny pojazdami zabytkowymi niespełniającymi ww. kryterium konstrukcyjnego.
Już z dniem 7 marca 2011 r. przedmiotowa nowelizacja wprowadziła nowe brzmienie art. 24 ustawy o transporcie drogowym. Zgodnie z nim zezwolenie na przewozy osób zmienia się na wniosek jego posiadacza w razie zmiany:
1. oznaczenia przedsiębiorcy;
2. siedziby i adresu przedsiębiorcy.

Zezwolenie może być zmienione na wniosek jego posiadacza w razie zmiany:
1. przebiegu linii regularnej, rozkładu jazdy, zwiększenia pojemności pojazdów, częstotliwości ich kursowania lub zmian godzin odjazdów z poszczególnych przystanków;
2. zagranicznego przewoźnika drogowego, z którym zawarto umowę o wspólnym prowadzeniu linii regularnej w międzynarodowym transporcie drogowym.

Zezwolenie wygasa w razie:
1. zrzeczenia się zezwolenia, z zastrzeżeniem sytuacji, w której przedsiębiorca nie może zrzec się zezwolenia w przypadku wszczęcia postępowania o cofnięcie zezwolenia;
2. upływu terminu określonego w zezwoleniu;
3. wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym.

Zezwolenie cofa się w razie:
1. cofnięcia licencji;
2. naruszenia lub zmiany warunków, na jakich zezwolenie zostało wydane oraz określonych w zezwoleniu;
3. niewykonywania przez przedsiębiorcę, na skutek okoliczności zależnych od niego, przewozów regularnych co najmniej przez 3 miesiące;
4. odstąpienia zezwolenia osobie trzeciej, przy czym nie jest odstąpieniem zezwolenia powierzenie wykonania przewozu innemu przewoźnikowi, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601 z późn. zm.).

W razie cofnięcia zezwolenia wniosek o ponowne wydanie zezwolenia nie może być rozpatrzony wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna. Przedsiębiorca nie może zrzec się zezwolenia w przypadku wszczęcia postępowania o cofnięcie zezwolenia. Powyższe nie dotyczą zezwoleń, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o transporcie drogowym.

Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, przedłuża wydane przez siebie zezwolenia, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o transporcie drogowym, zmienia warunki ich wykonywania, stwierdza utratę ich ważności albo cofa je, na zasadach określonych odpowiednio w art. 8, 9 i 16 rozporządzenia Rady (EWG) nr 684/92 z dnia 16 marca 1992 r. w sprawie wspólnych zasad międzynarodowego przewozu osób autokarem i autobusem (Dz. Urz. UE L Nr 74, poz. 1 z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 1, str. 306, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem przejściowym nowelizacji, przedsiębiorcy wykonujący do dnia wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie przewozu okazjonalnego mogą ją wykonywać, na dotychczasowych zasadach przez okres określony w licencji, nie dłużej jednak niż w okresie roku od dnia wejścia w życie ustawy.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line