ETS zdecyduje o opłatach za przenoszenie numerów

Prawo klientów firm telekomunikacyjnych do przenoszenia numerów telefonów pozwala na zmiany operatorów, nie narażając się przy tym na uciążliwości w postaci np. powiadamiania o zmianie numeru, wymiany druków firmowych czy wizytówek. Związane jest jednak zwykle z kosztami. O tym, czy opłata taka powinna być pobierana, zdecydować ma Europejski Trybunał Sprawiedliwości - pisze na łamach "Europejskiego Przeglądu Sądowego" dr Ewa Galewska z Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Uprawnienie do przeniesienia numeru pozwala na zachowanie tego samego numeru telefonicznego w razie zmiany dostawcy usług telekomunikacyjnych. Dzięki istnieniu tego prawa użytkownicy mogą swobodnie zmieniać operatorów, nie narażając się na związane z tym uciążliwości w postaci np. powiadamiania o zmianie numeru, wymiany druków firmowych czy wizytówek. Uprawnienie użytkownika do przeniesienia numeru wpływa na rozwój konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych. Wzmacniając pozycję usługobiorcy względem dostawcy, wymusza na przedsiębiorcach konkurowanie nie tylko o nowych, ale także dotychczasowych użytkowników.  (...)

Usługa przenoszenia numeru będzie funkcjonowała efektywnie, jeżeli korzyści osiągane przez użytkownika dzięki przeniesieniu numeru przewyższą poniesione przez niego koszty. Chodzi tu głównie o dodatkowe koszty związane z kierowaniem ruchu telefonicznego do przeniesionego numeru oraz jednorazowe koszty związane z przeniesieniem użytkownika. Wymienionych kosztów użytkownik nie ponosi, jeżeli decyduje się na zmianę usługodawcy bez przeniesienia numeru.
Trzeba podkreślić, że jakiekolwiek opłaty nakładane na użytkowników za przeniesienie numeru prowadzą do zwiększenia kosztów zmiany dostawcy usług i w ten sposób przyczyniają się do ograniczenia konkurencji na rynku. Z tego względu najlepszą opcją wydaje się całkowita rezygnacja z pobierania takich opłat przez przedsiębiorców. Każda bezpośrednia opłata może bowiem zniechęcać użytkowników do korzystania z omawianej tu usługi. Koszty realizacji tej usługi powinny być zaś pokrywane w ramach rozliczeń międzyoperatorskich przez przedsiębiorców przejmujących numer, którzy pozyskując nowych klientów osiągają korzyści. Rozwiązanie to jest zgodne z praktyką niektórych państw członkowskich UE. W czterech państwach członkowskich opłata za przeniesienie numeru nie jest pobierana. Należą do nich: Estonia, Malta, Belgia (w przypadku sieci komórkowej) i Litwa (w przypadku sieci stacjonarnej).
Wskazane w niniejszym artykule wątpliwości związane z ustalaniem wysokości jednorazowej opłaty za przeniesienie numeru prawdopodobnie rozwieje orzeczenie prejudycjalne TS. Nawet jednak jeżeli Trybunał Sprawiedliwości uzna, że taka opłata powinna być oparta na kosztach związanych ze świadczeniem tej usługi, to należy pamiętać, iż jej funkcjonowanie będzie efektywne jedynie wówczas, gdy koszty korzystania z niej nie przewyższą korzyści, jakie użytkownik może osiągnąć przenosząc numer telefoniczny. Z tego względu należy zagwarantować, że przedsiębiorcy będą zapewniali świadczenie usługi przenoszenia numerów na podstawie racjonalnych i jak najtańszych rozwiązań.

Artykuł: Ustalanie wysokości jednorazowej opłaty za przeniesienie numeru telefonicznego w UE, "Europejski Przegląd Sądowy" - numer 6 z 2010 r.