Badania DNA są wszak bardzo pomocne przy zaprzeczeniu ojcostwa i mogłyby być niezbędne przy ustaleniu legitymacji czynnej mężczyzny do żądania ustalenia, iż jest ojcem dziecka. Natomiast w procesie powinno być ustalone lub wykluczone ojcostwo genetyczne w sposób niewątpliwy, a więc na podstawie badań DNA, a nie innych miej wiarygodnych środków dowodowych, a materiału biologicznego nie można uzyskać od krewnych lub z innej ważnej przyczyny.
Ze względu na doniosłość dowodu z badań genetycznych, nie stracił na aktualności postulat unormowania go w kodeksie postępowania cywilnego. Rozpowszechnione jest przeświadczenie, iż dowód z badania DNA daje pewność, że określone osoby pozostają w stosunku pokrewieństwa. Jest ono zasadne, o ile materiał do badania pobrany jest od właściwych osób i badanie zostało przeprowadzone przy zastosowaniu odpowiedniej techniki.
Sądy dopuszczają dowód zarówno z opinii placówek mających status instytutów naukowo-badawczych, których kompetencję potwierdza dodatkowo atest Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, jak i innych placówek. Niekiedy nie oficjalnie, tylko prywatnie i anonimowo przed procesem, bez protokolarnego pobrania materiału genetycznego.
Warto zauważyć, że Rzecznik Praw Obywatelskich także wielokrotnie wyrażał zaniepokojenie wynikające z braku unormowania badań DNA.
Więcej>> Uwagi o stwierdzonych nieprawidłowościach i lukach...
Dowiedz się więcej z książki | |
Przewlekłość postępowania w sprawach cywilnych [PRZEDSPRZEDAŻ]
|