WSA: Sąd udostępnił jako informację publiczną puste protokoły rozpraw

Protokoły rozpraw sądowych stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu po anonimizacji. Jeżeli sąd chciałby odmówić ich udostępnienia, powinien wydać decyzję odmowną, a nie przesyłać wnioskodawcy puste protokoły - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Sposoby udostępnienia informacji publicznej nie zależą bowiem od wizji podmiotu zobowiązanego, a są określone w ustawie.

Taki wniosek można wyprowadzić z rozstrzygnięcia sprawy, w której Marian S. zwrócił się do prezesa sądu rejonowego z wnioskiem o udostępnienie kopii zanonimizowanych protokołów z rozpraw karnych (o podanej sygnaturze). Sąd przesłał mu komplet 14 protokołów, które zawierały wyłącznie imię i nazwisko: sędziego, który prowadził sprawę, prokuratora i protokolanta oraz powołane w sprawie przepisy karne. Marian S. wniósł do sądu administracyjnego skargę na bezczynność organu.

Czytaj: Uzasadnienie na formularzu nie będzie obowiązkiem - sędzia zdecyduje>>

O co chodzi w sprawie?

Podkreślał, że chciał zapoznać się z treścią wystąpień prokuratora, świadków i innych stron postępowania. Przesłane dokumenty takich informacji nie zawierały. Organ nie wskazał przy tym powodów tak obszernej anonimizacji, która polegała na usunięciu całej treści zarejestrowanego posiedzenia. Było to tym bardziej dziwne, że rozprawa odbywała się jawnie.

W odpowiedzi na skargę prezes sądu wyjaśnił, że udostępnienie skarżącemu treści protokołów rozpraw ze względu na ich treść oraz specyfikę sprawy wykraczałaby poza prawo obywateli do faktycznej kontroli społecznej nad organami władzy publicznej. Skarżący bowiem domagał się informacji, które nie w pełnym zakresie są informacją publiczną.

Protokoły też informacją publiczną

Innego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.  Przypomniał, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych (art. 1 ust. 1 u.d.i.p.). W szczególności udostępnieniu podlega treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności: aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć, treść orzeczeń sądów powszechnych, Sądu Najwyższego, sądów administracyjnych, sądów wojskowych, trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu. Natomiast dokumentem urzędowym jest treść oświadczenia woli lub wiedzy utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów kodeksu karnego, a zatem również protokoły rozpraw sądowych. Takie stanowisko dominuje też w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tym samym informacje żądane przez wnioskodawcę tj. kopie zanonimizowanych protokołów rozpraw w ściśle wskazanej (poprzez sygnaturę akt) sprawie stanowiły informację publiczną.

Istotą sporu w tej sprawie było zatem ustalenie, czy obowiązują takie przepisy prawa, które wyłączałby zastosowanie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak twierdził prezes sądu. Obowiązany do udzielenia odpowiedzi na zapytanie o informację publiczną ma bowiem albo udzielić żądanej informacji albo odmówić jej wydania. Względnie poinformować wnioskodawcę, że informacji takiej nie posiada. Natomiast przesłania przez prezesa kompletu pustych w istocie dokumentów nie można uznać za wykonanie wniosku. W ocenie sądu wykreślenie całej zasadniczej treści protokołu posiedzenia, niewątpliwie ułatwia przygotowanie informacji publicznej do udostępnienia, ale nie znajduje uzasadnienia. W szczególności nie tak chroni się dane wrażliwe. Anonimizacja ma dotyczyć określonych danych, zapobiegać identyfikacji konkretnych podmiotów, których dane podlegają ochronie. Ma ona polegać na wyważaniu w indywidualnym przypadku, które dane należy usunąć, a nie na usunięciu każdej treści. Zanonimizowana wersja dokumentu powinna w jak największym stopniu zachowywać swoją czytelność i nie pomijać treści natury ogólnej. Dlatego zdaniem sądu, prezes udzielił odpowiedzi niepełnej, a w pozostałym zakresie pozostaje w bezczynności. Sąd zgodził się, że protokoły rozpraw mogą zawierać informacje dotykające sfery prywatności danych osób, które powinna pozostać niejawne z uwagi na dobro tej osoby, to jednak ocenę w tym zakresie należy formułować z uwzględnieniem okoliczności właściwych dla danej sprawy. Jeżeli w ocenie organu żądane informacje nie mogą być udostępnione ze względu na wystąpienie okoliczności określonych w art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. lub we wskazanych w tym przepisie ustawach szczególnych, to adresat wniosku zobowiązany jest podjąć rozstrzygnięcie o odmowie udostępnienia informacji publicznej w tym zakresie. Rozstrzygnięcie to musi przybrać formę decyzji administracyjnej.

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 listopada 2024 r. IV SAB/Po 108/24

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.