W uzasadnieniu projektu wskazano, że jego celem jest m.in. szczegółowe zdefiniowanie dopingu w sporcie, powołanie Polskiej Agencji Antydopingowej, wprowadzenie obowiązku poddawania się przez zawodników kontroli antydopingowej podczas zawodów oraz poza nimi, a także zmiana przepisów karnych w przedmiotowym zakresie.

Jednym z głównych założeń ustawy jest utworzenie Polskiej Agencji Antydopingowej działającej pod nadzorem Ministra Sportu i Turystyki, która zastąpi działającą obecnie Komisję do Zwalczania Dopingu w Sporcie. Głównymi zadaniami Agencji będzie określanie zasad i przebiegu kontroli antydopingowych, szkolenie kontrolerów oraz współpraca z zagranicznymi podmiotami właściwymi w zakresie zwalczania dopingu. Projekt ustawy określa także, że obowiązkiem Policji, Służby Celnej, Straży Granicznej oraz Żandarmerii Wojskowej będzie przekazywanie Agencji, z urzędu lub na jej wniosek, wszystkich informacji potrzebnych do ustalenia odpowiedzialności za doping w sporcie. Jak podkreślają pomysłodawcy projektu, obecna formuła współpracy między np. Policją a Komisją do Zwalczania Dopingu w Sporcie jest nieefektywna i nie pozwala na pozyskanie niezbędnych informacji.

Rozdział 7 projektu ustawy określa przepisy karne, które przewidują penalizację określonych zachowań związanych z podawaniem substancji zabronionych. Penalizacja ta dotyczy podawania substancji zabronionych określonych w grupie S1, S2 lub S4 załącznika nr 1 do Międzynarodowej Konwencji o zwalczaniu dopingu w sporcie, które charakteryzują się wyjątkową szkodliwością dla zdrowia. Naruszenie zakazów określonych w przepisach karnych zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. W obowiązujących przepisach górna granica kary wynosi 2 lata pozbawienia wolności, jednak pomysłodawcy projektu uznali, że m.in. w przypadku podawania dopingu osobie małoletniej, jest to kara zbyt łagodna. Taką samą karą zagrożone będzie podanie zawodnikowi pełnoletniemu substancji zabronionej bez jego wiedzy czy także przywóz lub sprowadzanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancji określonych w załączniku nr 1 do Międzynarodowej Konwencji.

W obowiązującym stanie prawnym przepisy regulujące kwestię dopingu w sporcie znajdują się w ustawie z 25.06.2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2016 r. poz. 176). Wg pomysłodawców projektu nie jest to jednak regulacja pełna a wyodrębnienie przepisów dotyczących dopingu z ustawy o sporcie w osobny akt prawny pozwoli na kompleksowe uregulowanie tej kwestii. Potrzeba zmiany wynika także z konieczności dostosowania polskiego ustawodawstwa do wciąż zmieniających się standardów międzynarodowych.

Źródło: www.sejm.gov.pl