Od początku funkcjonowania systemu egzaminacyjnego w składzie każdego zespołu egzaminatorów uwzględnia się osobę, której zadaniem jest weryfikowanie poprawności sprawdzenia określonej próbki prac sprawdzonych przez każdego egzaminatora, jako mechanizmu kontrolnego jakości pracy egzaminatorów. Obecnie egzaminatorzy-weryfikatorzy funkcjonują jako „zwykli” egzaminatorzy i tak też są wynagradzani. Egzaminator-weryfikator to funkcja, jaką pełnią wybrani egzaminatorzy, podobnie jak w przypadku przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego. W projekcie określono warunki niezbędne do pełnienia funkcji egzaminatora-weryfikatora oraz określono zadania egzaminatora-weryfikatora.

Sprawdź też w LEX: Jakie wymagania musi spełnić nauczyciel, aby mógł zostać egzaminatorem Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej? >

Konieczne jest także - czytamy w uzasadnieniu - wprowadzenie funkcji operatora pracowni informatycznej jako osoby odpowiedzialnej za przygotowanie pracowni komputerowej do przeprowadzenia części pisemnej i części praktycznej (dokumentacja przy komputerze) egzaminu zawodowego, egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie oraz egzaminu maturalnego z informatyki. Dyrektorzy szkół, nauczyciele oraz egzaminatorzy zwracają uwagę, że osoby odpowiedzialne za sprawne funkcjonowanie komputerów i innych urządzeń podczas przeprowadzania egzaminów, w tym zapewnienie funkcjonującego i zgodnego z wytycznymi połączenia sieciowego i właściwego, zgodnego z wytycznymi, przygotowania sieci wewnętrznej w miejscu przeprowadzania danego egzaminu, nie otrzymują za to dodatkowe zadanie żadnego wynagrodzenia. Przewiduje się, że egzaminatorzy-weryfikatorzy będą wynagradzani na zasadzie tożsamej do przewodniczących zespołów egzaminatorów, tzn. w wysokości 12 proc. łącznej kwoty wynagrodzeń przysługujących egzaminatorom wchodzącym w skład danego zespołu egzaminatorów. W przypadku operatora pracowni informatycznej, podobnie jak w przypadku asystentów technicznych, wynagrodzenie będzie określone jako stawka godzinowa. Rozwiązania w tym zakresie zostaną zaproponowane w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Sprawdź też w LEX: Jakie dokumenty powinien otrzymać dyrektor szkoły, żeby nauczyciel mógł uczestniczyć jako egzaminator Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej poza miejscem zatrudnienia? >

 

Możliwość wyboru dowolnego języka obcego nowożytnego zdawanego jako przedmiot obowiązkowy

Rząd proponuje także przesądzenie w przepisach ustawy o systemie oświaty o możliwości wyboru dowolnego języka obcego nowożytnego zdawanego na egzaminie maturalnym jako przedmiotu obowiązkowego, niezależnie od tego, jakiego języka absolwent uczył się w szkole – art. 1 pkt 11 lit. b projektu (zmiana w art. 44zzd ust. 11 USO).

Zobacz również: Egzamin z języka obcego dla ucznia z Ukrainy

Obecnie przepisy USO stanowią, że wybór przedmiotu dodatkowego, do którego absolwent przystępuje na egzaminie maturalnym, nie jest zależny od typu szkoły, do której absolwent uczęszczał, ani od przedmiotów, których uczył się w tej szkole (z wyjątkiem absolwentów oddziałów dwujęzycznych, którzy już obecnie mają obowiązek przystąpienia do egzaminu maturalnego z języka obcego nowożytnego na poziomie dwujęzycznym jako przedmiotu dodatkowego). - Ponieważ przepisy USO regulują tę zasadę wprost tylko w odniesieniu do przedmiotów dodatkowych, część dyrektorów szkół wywodzi z tego, że w przypadku języka obcego nowożytnego jako przedmiotu obowiązkowego absolwent może dokonać wyboru wyłącznie spośród tych języków obcych nowożytnych, których uczył się w szkole w ramach obowiązkowych zajęć edukacyjnych (taka zasada obowiązuje w przypadku egzaminu ósmoklasisty). Natomiast w przypadku egzaminu maturalnego intencją ustawodawcy nigdy nie było takie rozwiązanie. Konieczne jest zatem doprecyzowanie przepisów odnoszących się do wyboru języka obcego nowożytnego na egzaminie maturalnym również jako przedmiotu obowiązkowego - wskazano w uzasadnieniu.

Czytaj też w LEX: Realizacja prawa wglądu do sprawdzonej i ocenionej pracy egzaminacyjnej z egzaminu maturalnego przez osoby z niepełnosprawnościami >

 

Wniesienie do sali egzaminacyjnej urządzenia telekomunikacyjnego wyposażonego w aplikację monitorującą stan zdrowia zdającego

Przepis art. 44zzt USO zakazuje wnoszenia do sali egzaminacyjnej urządzeń telekomunikacyjnych oraz korzystania z nich w trakcie egzaminu ósmoklasisty i egzaminu maturalnego. Złamanie tego zakazu skutkuje unieważnieniem danego egzaminu.

Sprawdź też w LEX: Czy istnieje procedura odwoławcza w przypadku unieważnienia egzaminu maturalnego w trakcie jego trwania ze względu na wniesienie telefonu komórkowego? >

W art. 1 pkt 15 projektu ustawy (zmiana w art. 44zzt ust. 2 i dodanie ust. 2a USO) proponuje się dodanie wyjątku, który umożliwi wniesienie urządzenia telekomunikacyjnego na salę egzaminacyjną w przypadku zainstalowania na nim aplikacji monitorującej stan zdrowia zdającego, np. odczyt poziomu cukru we krwi u osoby chorej na cukrzycę. Dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej w komunikacie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 pkt 10 lit. a tiret trzecie USO, określi warunki wniesienia tego sprzętu. W związku z powyższym, należało również wprowadzić zmianę w art. 44zzv pkt 2 USO (art. 1 pkt 17 projektu ustawy), stwierdzającą, że nie podlega unieważnieniu praca ucznia, który w celach medycznych wniósł urządzenie telekomunikacyjne i korzysta z niego w tych celach na sali egzaminacyjnej. Dostosowano również przepisy art. 44zzr ust. 10 pkt 3 USO (art. 1 pkt 12 projektu ustawy), określające rodzaje dostosowań warunków przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty i egzaminu maturalnego, poprzez wskazanie możliwości korzystania w czasie egzaminu z aplikacji mobilnej służącej do monitorowania stanu zdrowia zdającego.