Nowe regulacje wprowadza, wchodzące w życie 11 lutego 2012 r., rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r. Poz. 110). Określa ono tryb przyjmowania i zwalniania nieletnich z hosteli, warunki pobytu nieletnich w hostelach oraz sposób sprawowania nad nimi nadzoru.
Przepisy dostosowano do nowego brzmienia ustawy o postępowaniu wobec nieletnich, która daje możliwość umieszczania ich w hostelach, gdzie mogą przygotować się do opuszczenia zakładu poprawczego i podjęcia pracy.
Aby skorzystać z tej formy resocjalizacji, nieletni musi spełnić określone w rozporządzeniu warunki, tj. przede wszystkim podporządkować się obowiązującym w placówce regułom. Gotowość do tego podkreśla we wniosku o umieszczenie go w hostelu, który uzasadnia chęcią podjęcia pracy lub nauki. Wniosek taki można złożyć po sześciu miesiącach pobytu w zakładzie poprawczym, jednak dyrektor zakładu może skrócić ten okres o połowę, po zasięgnięciu opinii wychowawcy.
Umieszczenie nieletniego w hostelu uzależnione jest także od opinii zespołu diagnostyczno-korekcyjnego. Gdy jest ona pozytywna, dyrektor zakładu poprawczego, po zapoznaniu nieletniego z regulaminem i uzgodnieniu z nieletnim zasad jego pobytu, podejmie decyzję o umieszczeniu nieletniego w hostelu. Decyzję uzgadnia z kierownikiem placówki, który określi wysokość zobowiązania nieletniego do pokrywania wydatków związanych z kosztami utrzymania.
Omawiany akt prawny określa także zasady działania hosteli. Przyjęto, że hostele mogą składać się z jednej lub kilku grup hostelowych. W grupach tych nie może być więcej niż ośmiu wychowanków, nad każdym z nich czuwa opiekun usamodzielniania, wyznaczany przez kierownika (lub dyrektora zakładu poprawczego, jeżeli hostel jest działem zakładu).