Nauczyciel zakazał sekretariatowi szkoły kontaktowania się w celach służbowych na jego prywatny numer telefonu.
Czy ma do tego prawo i czy w takiej sytuacji powinien przekazać sekretariatowi swoje oświadczenie na piśmie?
Odpowiedź
W art. 221 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - dalej k.p. wykazano wszystkie dane, których może żądać pracodawca od pracownika. Katalog tych danych jest zamknięty i nie może być przez pracodawcę rozszerzany.
Zatem na podstawie art. 221 § 1 i 2 k.p. pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) imiona rodziców;
3) datę urodzenia;
4) miejsce zamieszkania (adres do korespondencji);
5) wykształcenie;
6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia
7) innych danych osobowych pracownika, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy,
8) numeru PESEL pracownika nadanego przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL).
Wśród danych wymienionych w treści art. 221 k.p. nie został wymieniony prywatny numer telefonu pracownika. Zgodnie z wykładnią wyrażoną w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 sierpnia 2008 r., I PK 37/08, OSNP 2010 nr 1-2, poz. 4, polecenie pracodawcy nakładające na pracownika obowiązek udzielenia informacji (danych osobowych) niewymienionych w art. 221 § 1 i 2 k.p. lub w odrębnych przepisach (art. 221 § 4 k.p.) jest niezgodne z prawem.
Zatem skoro pracodawca nie ma prawa żądać od pracownika prywatnego numeru telefonu to tym samym nie może tymże numerem rozporządzać. Z tego względu pracownik nie jest zobowiązany do tego, aby składać pracodawcy pisemne oświadczenia o zakazie wykorzystywania prywatnego numeru telefonu, skoro pracodawca nie może nim w ogóle dysponować.
