Katarzyna Hall powołała Radę Edukacji Narodowej. Zgodnie z podpisanym 6 marca 2008 r. zarządzeniem Rada jest organem pomocniczym Ministra Edukacji Narodowej. Do jej zadań należy przygotowywanie opinii dla ministra na temat kierunków zmian w obszarze oświaty i wychowania, przedstawianie propozycji kierunków zmian w obszarze oświaty i wychowania oraz opiniowanie projektów aktów prawnych i opracowań, zawierających propozycje systemowych zmian w obszarze oświaty i wychowania. Przede wszystkim zajmie się założeniami do reformy programowej, a następnie statusem nauczycieli i zmianami w Karcie Nauczyciela. Rada ma wypracować kierunki zmian w oświacie tak, aby były one akceptowane przez wszystkie siły polityczne. Spotkania Rady mają się odbywać nie rzadziej niż co trzy miesiące.
- Dzięki temu stworzymy szansę kontynuowania rozpoczętych reform także przez następne rządy - podkreśla Katarzyna Hall. Minister zapewnia, że środki na utrzymanie rady są zarezerwowane w budżecie resortu. Jej członkowie będą mieli m.in. zwracane koszty podróży na posiedzenia. Członkami rady zostało dziewięciu byłych wiceministrów edukacji -  Irena Dzierzgowska – w rządzie Jerzego Buzka; prof. Andrzej Janowski – w rządzie Tadeusza Mazowieckiego; prof. Stefan Pastuszka – w rządach Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza; prof. Tadeusz Pilch – w rządzie Waldemara Pawlaka; Franciszek Potulski – w rządzie Leszka Millera; Anna Radziwiłł – w rządach solidarnościowych na początku lat 90. oraz w rządzie Marka Belki; Mirosław Sawicki, minister w rządzie Belki oraz wiceminister w rządzie Cimoszewicza; Anna Urbanowicz – w rządzie Jana Olszewskiego.
Wśród członków Rady znalazł się wiceminister Stanisław Sławiński, który w resorcie edukacji kierowanym przez Michała Seweryńskiego, a potem Romana Giertycha odpowiedzialny był za wychowanie. Pracował nad projektem stworzenia Narodowego Instytutu Wychowania. Miał on być receptą na kłopoty wychowawcze i kryzys wartości wśród młodzieży. NIW miał szkolić nauczycieli, opracowywać programy wychowawcze oraz kontrolować media, w których mogą się pojawiać informacje szkodzące młodzieży.
 
Źródło: MEN, 6.03.2008 r., Rzeczpospolita, 7.03.2008 r.