W wieku siedmiu lat obowiązkowe kształcenie rozpoczyna się tylko: w Estonii, na Litwie, w Finlandii i Szwecji. Są też kraje gdzie, kształcenie obowiązkowe rozpoczyna się wcześniej niż w wieku sześciu lat: w wieku pięciu lat - w Grecji, na Cyprze, na Węgrzech, na Malcie, w Holandii, prawie w całej Wielkiej Brytanii, a nawet w wieku czterech lat - w Luksemburgu i w Irlandii Północnej.
Różny wiek rozpoczynania kształcenia obowiązkowego w różnych krajach związany jest z tym, że w Unii Europejskiej systemy edukacji są autonomiczne. Dlatego kształcenie obowiązkowe może rozpocząć się już w przedszkolu (tak jak w Polsce, gdzie dzieci obowiązkowo realizują roczne przygotowanie do edukacji szkolnej), a następnie obejmuje obowiązek szkolny.
W raporcie zwrócono uwagę, że we wszystkich europejskich systemach edukacji obserwuje się wyraźną tendencję do wydłużania czasu trwania kształcenia obowiązkowego. W większości krajów obowiązek trwa do 16 roku życia, dłuższy do 18 roku życia jest w Belgii, na Węgrzech, w Holandii, Polsce i Portugalii, a w Niemczech jest do 19 roku życia. Do 15 roku życia nauka jest obowiązkowa w Czechach, Grecji, na Cyprze, w Austrii i Słowenii. W części krajów od pewnego wieku część nauki może odbywać się w niepełnym wymiarze godzin (np. na kursach).
Autorzy raportu zauważają także, że w latach 2000-2009 wzrosła w Europie liczba dzieci w wieku 3-5 lat uczęszczających do przedszkoli bądź szkół. W grupie trzylatków wzrost ten wyniósł przeciętnie 15,3 proc., co oznacza, że około 77 proc. najmłodszych Europejczyków chodzi do przedszkola.
W 2009 r. najwięcej dzieci 3-letnich - ponad 90 proc. lub 100 proc. chodziło do przedszkoli w Belgii, Danii, Hiszpanii, Francji, Włoszech, Szwecji, a ponad 80 proc. w Niemczech i w Estonii. W Polsce do przedszkoli uczęszczało wówczas ponad 40 proc. trzylatków; to odsetek porównywalny z Cyprem i Finlandią. Do przedszkoli w wieku trzech lat nie chodzą w ogóle mali Irlandczycy, Grecy i Holendrzy.
"Kluczowe dane o edukacji w Europie 2012" (Key Data on Education in Europe 2012) przedstawia najważniejsze zmiany w europejskich systemach edukacji w ostatniej dekadzie. Raport łączy dane statystyczne oraz jakościowe i przedstawia organizację, zarządzanie i funkcjonowanie 37 europejskich systemów edukacji, obejmujących placówki od przedszkoli po instytucje szkolnictwa wyższego.
Sieć Eurydice dostarcza informacji i analiz europejskich systemów edukacji i krajowych polityk edukacyjnych. Od roku 2011 składa się z 37 biur krajowych w 33 krajach uczestniczących w programie „Uczenie się przez całe życie” (kraje członkowskie UE, EOG oraz Chorwacja i Turcja) i jest koordynowana oraz zarządzana przez Agencję Wykonawczą do spraw Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA) w Brukseli, która przygotowuje publikacje porównawcze i bazy danych. (PAP)
dsr/ abe/