Naukowcy uniwersytetu w Yorku przeprowadzili badania warunków życia dzieci i młodzieży dla organizacji charytatywnej CPAG (Child Poverty Action Group). Podstawą były dane z 2006 roku, uwzględniające 43 różne kryteria podzielone na siedem grup. Są to: opieka zdrowotna, subiektywne samopoczucie fizyczne i psychiczne, stosunki dzieci z rodzicami i rówieśnikami, środki materialne (poziom zamożności), zachowanie (stopień zagrożenia przemocą), stopień wykształcenia oraz warunki mieszkaniowe i środowisko.
W rankingu 29 państw (UE plus Islandia i Norwegia) najlepiej wypada Holandia, przed krajami skandynawskimi. Spośród państw postkomunistycznych dzieciom najlepiej wiedzie się w Słowenii (miejsce 7.), Czechach, Słowacji i Estonii (miejsca 16-18.).
Polska jest na miejscu 20., zaś W. Brytania na 24., wyprzedzając tylko Rumunię, Łotwę, Litwę i Maltę. Niemcy są na miejscu 8., a Francja na 15.
Polska wypada najlepiej w dziedzinie opieki zdrowotnej (śmiertelność niemowląt, otyłość, aktywność fizyczna) oraz oświaty. W obu tych kategoriach zajmuje miejsce 8.
Najgorszy wynik Polska uzyskała w subiektywnej kategorii fizycznego i psychicznego samopoczucia dzieci i młodzieży oraz w kategorii materialnych warunków życia. W obu tych kategoriach Polska zajmuje dopiero 26. miejsce. Nasz kraj został też zaklasyfikowany na dalekim, 23. miejscu w kategorii warunków mieszkaniowych i środowiska.
źródło: Gazeta Prawna, 21 kwietnia 2009 r.