Czy ZUS ma prawo zawieść emeryturę pracownikowi zatrudnionemu na podstawie powołania (uchwała rady), który był zatrudniony w jednostce samorządowej w latach 2002-2006?
W 2006 r. otrzymał świadectwo pracy i został ponownie wybrany uchwałą rady, (nawiązał się nowy stosunek pracy na lata 2006-2010), a w 2009 uzyskał prawo do emerytury (ukończone 65 lat-mężczyzna), następnie w 2010 otrzymał kolejne świadectwo pracy i uchwałą rady został ponownie wybrany-nowy stosunek pracy na kolejna kadencję. Niewypłacane były odprawy z tytułu końca kadencji ani inne świadczenia związane ze stosunkiem pracy.
Czy w takiej sytuacji ZUS może zawiesić prawo do pobierania świadczenia, czy wystarczy dostarczyć dokumeny - świadectwa pracy - rozwiązanie stosunku pracy i uchwały rady-nawiązanie nowego stosunku pracy?

Prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.
 

Według obecnie obowiązującego przepisu art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.
Z brzmienia tego przepisu wynika więc, że aby uniknąć zawieszenia emerytury konieczne jest przerwanie kontynuacji zatrudnienia, które istniało "przed dniem nabycia prawa do emerytury", niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy (w tym powołania). W związku z tym kluczowa jest informacja, że pracownik (mężczyzna) uzyskał prawo do emerytury, w wieku emerytalnym 65 lat, w roku 2009. Pozostawał wtedy w stosunku pracy, ale w 2010 r. ten stosunek pracy ustał. Nie mamy więc obecnie do czynienia z "zatrudnieniem kontynuowanym bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy". Cel wprowadzenia tego przepisu przemawia za przyjęciem, że pod terminem "rozwiązanie" należy rozumieć również ustanie stosunku pracy wskutek upływu terminu, do którego miał on trwać (analogicznie do brzmienia art. 30 § 1 k.p.). Ewentualne nawiązanie kolejnego stosunku pracy nie ma już wpływu na prawo do emerytury. Dla zachowania prawa do emerytury wystarczające więc jest dostarczenie ZUS dokumentów potwierdzających ustanie stosunku pracy (świadectwo pracy).