Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 947 z późn. zm.) - dalej u.z.c.z. osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy których wykonywaniu istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby, podlegają obowiązkowym badaniom sanitarno-epidemiologicznym. Aktualnie obowiązujące przepisy prawne nie wskazują jednak jednoznacznie z jaką częstotliwością należy wykonywać badania sanitarno-epidemiologiczne. Zgodnie z art. 68 u.z.c.z. dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie poprzedniej ustawy z 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (utraciła moc 1 stycznia 2009 r.) zachowały moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie u.z.c.z., nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat od dnia jej wejścia w życie. Na tej podstawie 2 stycznia 2012 r. (tj. po upływie 3 lat) utraciły moc: 1. rozporządzenie Ministra Zdrowia z 10 lipca 2006 r. w sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby (Dz. U. Nr 133, poz. 939); 2. rozporządzenie Ministra Zdrowia z 10 lipca 2006 r. w sprawie wykazu czynników chorobotwórczych oraz stanów chorobowych spowodowanych tymi czynnikami, którymi zakażenie wyklucza wykonywanie niektórych prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby (Dz. U. Nr 132, poz. 928); 3. rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2 lutego 2006 r. w sprawie badań do celów sanitarno-epidemiologicznych (Dz. U. Nr 25, poz. 191).

Zobacz także: Jak długo ważne jest badanie do celów sanitarno-epidemiologicznych?>>

Nowe przepisy regulujące powyższe kwestie powinny zostać wydane na podstawie upoważnienia zawartego w art. 10 u.z.c.z., jednak do dnia dzisiejszego nie zostały wydane. W związku z licznymi wątpliwościami, które się pojawiają Generalny Inspektor Sanitarny w piśmie znak: GIS-HŻ-022-30/KP/07 zajął następujące stanowisko w powyższej sprawie: "[...] zgodnie z obecnie obowiązującym przepisem art. 10 ust. 2 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi [u.z.c.z.] możliwość wykonywania pracy jest uzależniona od uzyskania orzeczenia o zdolności albo istnieniu przeciwwskazań do ich wykonywania. Orzeczenie lekarskie jest dokumentem potwierdzającym ważność wykonania badania do celów sanitarno-epidemiologicznych i zastępuje uprzednio wydawaną tzw. "książeczkę sanepidowską". Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi [u.z.c.z.] ocena zdolności do wykonywania prac i wydanie orzeczenia w tej sprawie spoczywa na lekarzu przeprowadzającym badanie. Przepisy te obowiązują bezpośrednio, z racji posiadanej rangi ustawowej. Orzeczenie jest wydawane przez lekarza medycyny pracy, który na podstawie przeprowadzonego w ramach badania sanitarno-epidemiologicznego wywiadu lekarskiego oraz badania przedmiotowego dokonuje oceny stanu zdrowia osoby badanej. Na podstawie uzyskanych w ten sposób informacji o charakterze klinicznym i epidemiologicznym oraz biorąc pod uwagę charakter podejmowanej lub wykonywanej przez badanego pracę, lekarz podejmuje decyzję odnośnie zdolności osoby do wykonywania prac oraz okresu ważności tego badania lub dalszego postępowania diagnostycznego w postaci badań dodatkowych".

Zobacz także: Zatrudnienie w gastronomii wymaga skierowania na badania do celów sanitarno-epidemiologicznych>>

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.