Mimo zmienionej sytuacji prawnej i postępu technicznego rozporządzenie obowiązuje praktycznie bez jakichkolwiek zmian od 61 lat! Nadal jest spójne i logiczne, mimo pewnych archaizmów językowych, bo np. dzisiejszy operator suwnicy w r.o.s.e. nazwany jest “kierownikiem suwnicy”.
Zgodnie z r.o.s.e. kierownikiem suwnicy elektrycznej może być tylko osoba w wieku co najmniej lat osiemnastu, uznana za odpowiednią do tej pracy na podstawie świadectwa lekarskiego i opinii zakładu psychotechnicznego oraz wyznaczona do tego przez kierownictwo zakładu rozporządzającego suwnicą. Suwnicowy powinien dokładnie znać swe obowiązki, wypływające z rozporządzenia, a w szczególności:
–znać budowę i przeznaczenie wszystkich urządzeń suwnicy, ich części składowych oraz aparatury elektrycznej, w tym znać właściwości prądu elektrycznego oraz posiadać wiadomości wystarczające do obsługi tych urządzeń;
–znać sygnały porozumiewawcze z “ciężarowym” (hakowym) – określone w rozdziale 7 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
Kandydat na kierownika suwnicy”powinien odbyć co najmniej trzymiesięczną praktykę pod kierunkiem doświadczonego suwnicowego, a po odbyciu praktyki ma obowiązek złożyć przed komisją, powołaną przez właściwego ministra (!), egzamin z wymaganych odeń wiadomości. Ponadto suwnicowy powinien umieć udzielić pierwszej pomocy osobom porażonym prądem elektrycznym i umieć zastosować sztuczne oddychanie.
Przy pracy na dwie lub więcej zmian, na każdą zmianę powinien być wyznaczony inny suwnicowy (innymi słowy, suwnicowy nie może pracować bez odpoczynku dłużej niż przez jedną zmianę). Również w okresie niedomagania, uznanego przez lekarza za przeszkodę w pracy na suwnicy, suwnicowy nie może pełnić swych czynności. W razie zachorowania podczas pracy suwnicowy powinien przerwać pracę, meldując o tym niezwłocznie bezpośredniemu przełożonemu. Suwnicowy powinien być badany przez lekarza co 6 miesięcy celem kontroli wzroku i słuchu.
Podczas pracy suwnicy nie wolno suwnicowemu czytać, spożywać posiłku, palić tytoniu itp. W czasie swej pracy nie może on opuszczać suwnicy poza ustalonymi przerwami w pracy. Wchodzić na suwnicę i schodzić z niej można tylko w miejscach wyznaczonych, po przeznaczonych do tego celu drabinach, schodkach, podestach itp. Przed każdorazowym opuszczeniem kabiny sterowniczej suwnicowy powinien sprawdzić czy wszystkie dźwignie (kółka, pokrętła) nastawników są nastawione na znaki oznaczające, że suwnica jest unieruchomiona, czy wyłącznik główny w kabinie jest wyłączony oraz czy suwnica została odprowadzona do miejsca stałego postoju.
Zabierane przez suwnicowego na pomost przedmioty (np. narzędzia) powinny być umieszczone w specjalnym woreczku. Żadnych przedmiotów nie wolno kłaść na wózku ani na podłodze pomostu. Przedmioty, których suwnicowy nie może pomieścić w miejscu na to przeznaczonym, powinien podnosić lub spuszczać przy użyciu specjalnej linki. Wzbronione jest zrzucanie jakichkolwiek przedmiotów z suwnicy.
Przy pracy na suwnicy i przy kontroli jej podzespołów suwnicowy powinien używać kaloszy gumowych (dielektrycznych), a na podłodze kabiny powinien być położony dywanik gumowy albo izolująca kratka drewniana. Przy oględzinach urządzeń elektrycznych powinny być one uprzednio wyłączone spod napięcia. Przed udaniem się na pomost suwnicy suwnicowy powinien wyłączył umieszczony w kabinie wyłącznik i zawiesić na nim tabliczkę ostrzegawczą: „Nie włączać". Nie wolno uruchamiać suwnicy, gdy na jej pomoście przebywają ludzie, chyba że jest to stały konserwator suwnicy, dokonujący oględzin związanych z konserwacją.
Suwnicowy powinien umieć używać gaśnicy i dopilnować, aby w kabinie stale była gaśnica śniegowa. Stosowanie innych gaśnic jest wzbronione. Nie wolno podnosić lub przewozić ludzi na haku lub na ciężarze. W kabinie nie wolno przebywać osobom postronnym.
Przebywanie na drogach wzdłuż toru suwnicy dozwolone jest tylko celem oględzin lub remontu torów. W takiej sytuacji wyłącznik główny suwnicy na dole powinien być uprzednio otwarty, bezpieczniki wykręcone, a szafka wyłącznika zamknięta na klucz. Na szafce należy wywiesić napis: „Nie włączać".
Opracowanie: Edward Kołodziejczyk
Zgodnie z r.o.s.e. kierownikiem suwnicy elektrycznej może być tylko osoba w wieku co najmniej lat osiemnastu, uznana za odpowiednią do tej pracy na podstawie świadectwa lekarskiego i opinii zakładu psychotechnicznego oraz wyznaczona do tego przez kierownictwo zakładu rozporządzającego suwnicą. Suwnicowy powinien dokładnie znać swe obowiązki, wypływające z rozporządzenia, a w szczególności:
–znać budowę i przeznaczenie wszystkich urządzeń suwnicy, ich części składowych oraz aparatury elektrycznej, w tym znać właściwości prądu elektrycznego oraz posiadać wiadomości wystarczające do obsługi tych urządzeń;
–znać sygnały porozumiewawcze z “ciężarowym” (hakowym) – określone w rozdziale 7 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
Kandydat na kierownika suwnicy”powinien odbyć co najmniej trzymiesięczną praktykę pod kierunkiem doświadczonego suwnicowego, a po odbyciu praktyki ma obowiązek złożyć przed komisją, powołaną przez właściwego ministra (!), egzamin z wymaganych odeń wiadomości. Ponadto suwnicowy powinien umieć udzielić pierwszej pomocy osobom porażonym prądem elektrycznym i umieć zastosować sztuczne oddychanie.
Przy pracy na dwie lub więcej zmian, na każdą zmianę powinien być wyznaczony inny suwnicowy (innymi słowy, suwnicowy nie może pracować bez odpoczynku dłużej niż przez jedną zmianę). Również w okresie niedomagania, uznanego przez lekarza za przeszkodę w pracy na suwnicy, suwnicowy nie może pełnić swych czynności. W razie zachorowania podczas pracy suwnicowy powinien przerwać pracę, meldując o tym niezwłocznie bezpośredniemu przełożonemu. Suwnicowy powinien być badany przez lekarza co 6 miesięcy celem kontroli wzroku i słuchu.
Podczas pracy suwnicy nie wolno suwnicowemu czytać, spożywać posiłku, palić tytoniu itp. W czasie swej pracy nie może on opuszczać suwnicy poza ustalonymi przerwami w pracy. Wchodzić na suwnicę i schodzić z niej można tylko w miejscach wyznaczonych, po przeznaczonych do tego celu drabinach, schodkach, podestach itp. Przed każdorazowym opuszczeniem kabiny sterowniczej suwnicowy powinien sprawdzić czy wszystkie dźwignie (kółka, pokrętła) nastawników są nastawione na znaki oznaczające, że suwnica jest unieruchomiona, czy wyłącznik główny w kabinie jest wyłączony oraz czy suwnica została odprowadzona do miejsca stałego postoju.
Zabierane przez suwnicowego na pomost przedmioty (np. narzędzia) powinny być umieszczone w specjalnym woreczku. Żadnych przedmiotów nie wolno kłaść na wózku ani na podłodze pomostu. Przedmioty, których suwnicowy nie może pomieścić w miejscu na to przeznaczonym, powinien podnosić lub spuszczać przy użyciu specjalnej linki. Wzbronione jest zrzucanie jakichkolwiek przedmiotów z suwnicy.
Przy pracy na suwnicy i przy kontroli jej podzespołów suwnicowy powinien używać kaloszy gumowych (dielektrycznych), a na podłodze kabiny powinien być położony dywanik gumowy albo izolująca kratka drewniana. Przy oględzinach urządzeń elektrycznych powinny być one uprzednio wyłączone spod napięcia. Przed udaniem się na pomost suwnicy suwnicowy powinien wyłączył umieszczony w kabinie wyłącznik i zawiesić na nim tabliczkę ostrzegawczą: „Nie włączać". Nie wolno uruchamiać suwnicy, gdy na jej pomoście przebywają ludzie, chyba że jest to stały konserwator suwnicy, dokonujący oględzin związanych z konserwacją.
Suwnicowy powinien umieć używać gaśnicy i dopilnować, aby w kabinie stale była gaśnica śniegowa. Stosowanie innych gaśnic jest wzbronione. Nie wolno podnosić lub przewozić ludzi na haku lub na ciężarze. W kabinie nie wolno przebywać osobom postronnym.
Przebywanie na drogach wzdłuż toru suwnicy dozwolone jest tylko celem oględzin lub remontu torów. W takiej sytuacji wyłącznik główny suwnicy na dole powinien być uprzednio otwarty, bezpieczniki wykręcone, a szafka wyłącznika zamknięta na klucz. Na szafce należy wywiesić napis: „Nie włączać".
Opracowanie: Edward Kołodziejczyk