WSA uznał w wyroku I SA/Wa 1596/12, że zawieszenie działalności gospodarczej jest tożsame z zaprzestaniem wykonywania pracy zarobkowej, co jest jednym z warunków przyznania świadczenia pielęgnacyjnego związanego z podjęciem opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem.
Sprawę do sądu skierował Grzegorz Sz. - samozatrudniony przedsiębiorca, który zawiesił działalność gospodarczą, aby opiekować się niepełnosprawną, kilkuletnią córką. Jednocześnie wystąpił o przyznanie przysługującego w takim wypadku świadczenia pielęgnacyjnego.
Prezydent m. st. Warszawy odmówił tłumacząc, że mimo zawieszenia działalności przedsiębiorca nadal ją prowadzi - w tym wypadku liczy się bowiem wpis do ewidencji przedsiębiorców. Przypadek Grzegorza Sz. nie był pierwszym tego typu - w uzasadnieniu odmowy stołeczny samorząd wskazał, że podobne stanowisko wyrażał m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Przedsiębiorca odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, ale SKO podzielił zdanie prezydenta m.st. Warszawy. Zdaniem obu organów zawieszenie działalności nie oznacza rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, o czym mówi ustawa o świadczeniach rodzinnych.
Batalię o świadczenie pielęgnacyjne przedsiębiorca wygrał dopiero w sądzie, do którego zaskarżył decyzje odmowne. W uzasadnieniu wyroku WSA wskazał m.in. na definicję pracy zarobkowej i uznał, że "rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej jest zatem rezygnacją z wykonywania pracy na podstawie stosunku pracy lub innych stosunków prawnych bez konieczności rozwiązywania stosunku pracy".
"Analogicznie uznać zatem należy, iż zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej jest tożsame z rezygnacją z pracy zarobkowej, o jakiej mówi art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych" - napisano w uzasadnieniu do wyroku.