Wymagania, jakim muszą odpowiadać opakowania ze względu na zasady ochrony środowiska oraz sposoby postępowania z opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (w tym i zawierających substancje niebezpieczne), zapewniające ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska określa ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz. U. Nr 63, poz. 638 z późn. zm.) - dalej u.o.o.o. Zgodnie z art. 10 u.o.o.o. producent, importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków niebezpiecznych są obowiązani ustalić wysokość kaucji na opakowania jednostkowe tych środków nie niższą niż 10% i nie wyższą niż 30% ceny środka niebezpiecznego zawartego w tym opakowaniu, z zastrzeżeniem art. 10a u.o.o.o. Takie postępowanie ma na celu uniknięcie utraty właściwego nadzoru nad opakowaniami po substancjach niebezpiecznych. Dodatkowo, producent oraz importer i dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków niebezpiecznych są obowiązani odebrać na własny koszt od sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach. Jeżeli zwrot pobranej kaucji przez sprzedawcę jest niemożliwy z powodu przerwy lub zakończenia działalności, producent oraz importer lub dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków niebezpiecznych jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po środkach niebezpiecznych. Przyjmując opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach, producent, importer lub dokonujący wewnątrz-wspólnotowego nabycia jest obowiązany zwrócić pobraną kaucję.
Należy też zaznaczyć, iż zgodnie z art. 10 ust. 4 u.o.o.o. minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje opakowań dla określonych rodzajów środków niebezpiecznych, innych niż środki ochrony roślin, wobec których stosuje się inną wysokość kaucji niż określone w u.o.o.o., ze względu na specyfikę tych opakowań lub tych środków. Aktem prawnym, w którym zostały określone ww. wymagania jest rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wysokości kaucji na opakowania jednostkowe niektórych środków niebezpiecznych (Dz. U. Nr 202, poz. 2078).
Zgodnie z art. 10 ust. 2 u.o.o.o. obowiązek ustalenia kaucji nie dotyczy opakowań środków niebezpiecznych wprowadzonych do obrotu w celu prowadzenia badań naukowych lub dydaktyki oraz czynności diagnostyki laboratoryjnej w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 144 poz. 1529 z późn zm.).
Z początkiem przyszłego roku wejdzie w życie ustawa, która zastąpi u.o.o.o. w powyższym zakresie. Nowe wymagania w zakresie gospodarki odpadami opakowaniowymi zostały zawarte w ustawie z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888) - dalej u.g.o.o.o. Wymagania w zakresie gospodarki opakowaniami, w których są zawarte substancjach niebezpiecznych określa art. 18 u.g.o.o.o., tj.:
1) Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach jest obowiązany zorganizować system zbierania oraz zapewniać odzysk, w tym recykling, odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych, z tym że wprowadzający środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin jest obowiązany zorganizować system zbierania oraz zapewniać odzysk, w tym recykling, odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin.
2) Wprowadzający środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin jest obowiązany do sfinansowania kosztów zbierania przez przedsiębiorcę prowadzącego jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 u.g.o.o.o. oraz do odebrania od niego, na własny koszt, odpadów opakowaniowych po tych środkach.
3) Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach wykonuje obowiązki, o których mowa w pkt 1, samodzielnie albo przez przystąpienie do porozumienia, o którym mowa w art. 25 u.g.o.o.o.
4) Wprowadzający środki niebezpieczne w opakowaniach może zlecić wykonanie poszczególnych czynności w zakresie gospodarowania odpadami opakowaniowymi po środkach niebezpiecznych posiadaczowi odpadów.
5) Przepisy w pkt 1–4 stosuje się także do wprowadzającego produkty w opakowaniach wielo-materiałowych.
6) Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje substancji chemicznych i ich mieszanin, których nie uznaje się za środki niebezpieczne, kierując się specyfiką tych środków oraz brakiem zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska.