W myśl art. 2351 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy – dalej k.p. za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy.
Wykaz chorób zawodowych oraz sposób i tryb postępowania dotyczący zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych.
Zobacz także: Pracodawca powinien wskazać prace narażające na działanie szkodliwych czynników biologicznych>>
Powyższe nie dotyczy jednak żołnierzy zawodowych, bowiem z uwagi na specyfikę pełnionej służby stosuje się tutaj przepisy wydane na podstawie ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej", natomiast ustanowił wykaz 18 chorób, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze. Określa je rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 1 sierpnia 2003 r. w sprawie wykazu chorób, pozostających w związku ze służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze.
Zobacz także: "Służbowe" świadczenia odszkodowawcze po nowemu>>
@page_break@
Tryb postępowania w przypadku ujawnienia u żołnierza choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej został określony w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2003 r. w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby, pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej. W odróżnieniu od wypadków pracowniczych, w razie ujawnienia u żołnierza choroby wymienionej we wskazanym wykazie, dowódca jednostki wojskowej, z urzędu lub na wniosek żołnierza, jest obowiązany skierować go do wojskowej komisji lekarskiej w celu stwierdzenia, czy choroba ta powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej, oraz ustalenia uszczerbku na zdrowiu. Dowódca jednostki powinien jednocześnie przekazać komisji posiadaną dokumentację medyczną wraz z opisem warunków pełnienia służby wojskowej.
Rolą przewodniczącego wojskowej komisji lekarskiej jest wydanie orzeczenia w sprawie ustalenia związku choroby ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej i stopnia uszczerbku na zdrowiu żołnierza, a następnie przesłanie go szefowi wojewódzkiego sztabu wojskowego właściwego do ustalenia prawa do odszkodowania, zainteresowanemu żołnierzowi oraz dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę. Tryb postępowania przed wojskową komisją lekarską określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 sierpnia 2003 r. w sprawie ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz związku śmierci żołnierzy ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby.
Wobec pracowników cywilnych wojska zgłaszających podejrzenie chorób zawodowych, zastosowanie mają przepisy ogólne, stosowane do wszystkich innych pracowników. Jedyną różnicą jest, że postępowanie prowadzi właściwy komendant wojskowy ośrodka medycyny prewencyjnej albo właściwy inspektor wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej, a nie - właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny.
Zobacz także: Chorobę zawodową rozpozna wyłącznie uprawniona jednostka orzecznicza>>
Więcej na ten temat w Serwisie BHP.