Wiek przedemerytalny - kiedy już nie nadajemy się do pracy?
W Polsce, podobnie jak w większości uprzemysłowionych krajów, obserwuje się systematyczny wzrost udziału w populacji ogólnej osób, które ukończyły 60 rok życia. Równocześnie obserwujemy niski przeciętny wiek kończenia aktywności zawodowej zarówno przez mężczyzn jak i przez kobiety.
W konsekwencji mamy jeden z najniższych w Europie wskaźników zatrudnienia osób w wieku 55-64 lata. Oznacza to, że w Polsce znaczny odsetek osób z tej grupy wiekowej już nie pracuje. Najwyższy wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 55-64 lata ma Szwecja, Dania i Wielka Brytania, najniższy – Słowenia, Słowacja i Polska. To prawda, że wraz z wiekiem zmieniają się możliwości wykonywania pracy przez człowieka. Jest to spowodowane głównie obniżaniem się wydolności i sprawności fizycznej oraz niektórych sprawności psychofizycznych (np. spostrzegawczości, szybkości reakcji i sprawności narządów zmysłów). Zmiany w tych funkcjach obserwuje się już od 45 roku życia. Ale w znacznej większości zawodów nie przeszkadza to w sprawnym i efektywnym wykonywaniu obowiązków pracowniczych. Równocześnie pracowników starszych cechuje duże doświadczenie zawodowe, umiejętność przewidywania, zwiększona ostrożność oraz sumienność w pracy.