Odpowiedź: możliwe jest zobowiązanie pracownika do zachowania w pracy określonego wyglądu, dbałości o ten wygląd oraz noszenia odpowiedniego stroju, o ile znajduje to uzasadnienie w  specyfice wykonywanej przez tego pracownika pracy. Jeżeli osoba taka ma kontakt z klientami i jest to zasadniczy element obowiązków takiego pracownika, to wprowadzenie takich zasad jest uzasadnione. Tym samym, jeżeli pracownik nie dostosowałby się do takich wymogów, wypowiedzenie mu stosunku pracy z takiej przyczyny byłoby zasadne. Jednakże wymagane jest uprzednie ustalenie takich zasad, a w konsekwencji stwierdzenie, że pracownik ich nie dopełnia. Należy jednak zaznaczyć, że powyższe nie może mieć zastosowania do cechy w postaci nadwagi – ten bowiem czynnik – w przeciwieństwie do higieny osobistej i stroju – pozostaje poza sferą, na którą pracownik ma nieraz bezpośredni wpływ.
Uzasadnienie: zgodnie z art. 100 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - dalej k.p., pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.

Wiążące ustalenie zasad zachowania odpowiedniego wyglądu, higieny oraz odpowiedniego stroju możliwe jest w sytuacji, w której jest to uzasadnione obiektywnymi przyczynami, np. pracownik ma bezpośredni, osobisty kontakt z klientami, a w regulaminie pracy, umowie o pracę lub innej wiążącej wewnętrznej regulacji istnieją odpowiednie zapisy w kwestii wyglądu pracowników. Należy również pamiętać, że taki nakaz/regulamin nie może być skierowany wyłącznie do tego jednego pracownika, ale do ogółu pracowników zajmujących określone stanowiska.

Omawiane kwestie mogą mieścić się w dyspozycji art. 100 k.p., w zakresie w jakim chodzi o przestrzeganie regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, a także dbania o dobro zakładu pracy (w rozumieniu jego interesów finansowych, związanych z pozyskaniem nowych klientów).

Jeżeli wówczas pracownik będzie naruszał te reguły, wówczas zaistnieje uzasadniona podstawa do wypowiedzenia mu umowy o pracę.

Należy jednak wskazać, że nie będzie możliwe – z ww. przyczyny – wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli u pracodawcy nie ma aktualnie określonych wymogów co do wyglądu pracowników zajmujących odpowiednie stanowiska, jak również, gdy pracownik już w momencie zatrudnienia na dane stanowisko posiadał dane cechy lub określony wygląd, ponieważ jeżeli pracodawca wówczas nie miał ku temu obiekcji to nie jest uzasadnione by powstały one w czasie późniejszym.

Uwaga: abstrahując od powyższego należy wskazać, że zastosowanie powyższych rozważań do cechy jaką jest waga pracownika najprawdopodobniej zostanie uznane za dyskryminację. Cecha ta bowiem nieraz jest uwarunkowana względami zdrowotnymi, niezależnymi od woli pracownika. Co więcej, nie jest wykluczone by osoba otyła nie mogła wyglądać na profesjonalistę i osobę kompetentną, co oznacza brak obiektywnych podstaw do zastosowania takich wymogów (co do wagi i budowy ciała) w odniesieniu do osoby zajmującej się kontaktami z klientem.