Zatrudniliśmy osobę na 1/2 etatu, która zajmuje się sprawami bhp w firmie. Pracownica przyjeżdża do firmy wtedy, kiedy trzeba przeszkolić pracownika lub wykonać badania na terenie firmy. Inne rzeczy przygotowuje w domu i gotowe przynosi do firmy.
Czy prawidłowo umieściliśmy informację do umowy o pracę pisząc, że jej czas pracy wynosi 4 godziny a tygodniowa norma czasu pracy wynosi 20 godzin (może jest to nienormowany czas pracy)?
Pracownica nie podpisuje żadnej listy obecności ani nie rejestruje swojej obecności w czytniku kontroli dostępu.

Pracodawca w sposób prawidłowy wpisał w umowie o pracę obowiązujący pracownicę wymiar czasu pracy. Należy przy tym nadmienić, że określenie obowiązującego pracownicę dobowego i tygodniowego wymiaru czasu pracy nie jest z punktu widzenia przepisów prawa pracy konieczne. Wystarczyłoby tylko wpisać, że zatrudniona jest w połowie wymiaru czasu pracy.


Niepełny wymiar czasu pracy to wymiar czasu pracy, ustalony w umowie o pracę, krótszy od pełnego wymiaru obowiązującego dla danej kategorii pracowników. Jedynym kryterium dla uznania, że pracownik zatrudniony jest w niepełnym wymiarze czasu pracy jest obniżona obowiązująca go norma średniotygodniową w porównaniu do normy pracowników pełnozatrudnionych. Z prawnego punktu widzenia nie ma tu znaczenia o ile ta norma jest krótsza od normy obowiązującej przy pełnowymiarowym zatrudnieniu. Skrócenie obowiązującej pracownika przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy nie musi więc oznaczać jednoczesnego skrócenia normy dobowej.

W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Strony mogą więc np. ustalić, że pracą w godzinach nadliczbowych jest praca przekraczająca normy obowiązujące pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługiwałoby wówczas za pracę ponad normę ustaloną w umowie o pracę normalne wynagrodzenie bez dodatków z tytułu pracy nadliczbowej. Dodatki takie przysługiwałyby jedynie wówczas, gdy przekroczona została dzienna lub tygodniowa norma czasu pracy przewidziana w obowiązujących przepisach. Godziny przepracowane ponad wymiar czasu pracy ustalony w umowie są godzinami wynagradzanymi jak godziny nadliczbowe.

Jeśli pracodawca nie ustalił pracownicy pracy w zadaniowym czasie pracy, to ma obowiązek prowadzić w stosunku do niej indywidualną kartę ewidencji czasu pracy w pełnym zakresie. Pracodawca nie ma natomiast obowiązku prowadzić odrębnych list obecności w pracy.