W myśl art. 2376 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p. pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.
Obowiązkiem pracownika, zgodnie z art. 211 pkt 4 k.p., jest używanie tych środków zgodnie z ich przeznaczeniem, natomiast osoba kierująca pracownikami powinna dbać o ich sprawność oraz stosowanie zgodnie z przeznaczeniem (art. 212 pkt 2 k.p.). Natomiast o tym, jakie środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane przez pracowników zatrudnionych na poszczególnych stanowiskach, zgodnie z art. 2378 § 1 k.p. decyduje pracodawca.
Szczegółowe zasady stosowania środków ochrony indywidualnej określa załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).
W przypadku zarówno spawacza, jak i jego pomocnika, do najistotniejszych zagrożeń należą niewątpliwie promieniowanie optyczne, dymy spawalnicze (pyły i gazy) oraz gorące i zimne odpryski metalu i żużlu.
W związku z tym pracodawca powinien zapewnić osobom zatrudnionym na tych stanowiskach w szczególności sprzęt do ochrony oczu i twarzy. Ochronę oczu przed promieniowaniem spawalniczym zapewniają filtry montowane w przyłbicach, tarczach, goglach lub osłonach twarzy, które są podstawą zabezpieczenia oczu spawacza.
Trzeba przy tym pamiętać, że na czynniki szkodliwe dla zdrowia występujące podczas procesu spawania narażeni są nie tylko sami spawacze, ale również ich pomocnicy (a także osoby przebywające w pobliżu spawania). Mimo, że ekspozycja pomocnika na te czynniki jest nieco mniejsza niż samego spawacza, to i tak musi on posiadać stosowne zabezpieczenia.
Uważam, że pomocnik spawacza oprócz standardowej odzieży roboczej w rodzaju kombinezonu drelichowego (a jeszcze lepiej, podobnie jak w przypadku spawacza – uszytego z tkanin impregnowanych przeciwpalnie i o odpowiednich właściwościach dielektrycznych oraz odporności na działanie drobnych rozprysków płynnego metalu) czy koszuli flanelowej, powinien również otrzymać przynajmniej rękawice, obuwie i okulary ochronne (z filtrem o oznaczeniu od 1,2 do 4, chyba że poziomy ryzyka wymagają stosowania filtrów o wyższych oznaczeniach).
Warto również dodać, że zgodnie z art. 23711a § 1 pkt 4 k.p., pracodawca powinien konsultować z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące przydzielania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego.
Ponadto, zgodnie z art. 2379 § 1 k.p., pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.