Spółka A. wytoczyła sprawę o odszkodowanie przeciwko swojej pracownicy Annie G. W I instancji spółka przegrała proces i wyrokiem sądu została dodatkowo obciążona kwotą 152 zł tytułem zwrotu kosztów procesowych. Mimo wniosków adwokata Anny G., sąd odmówił jednak zasądzenia – w ramach kosztów procesowych – zwrotu kosztów dojazdu z Warszawy do Lublina. Koszta te wyniosły dokładnie 1136,68 zł. Adwokat Anny G. zaskarżył postanowienie w przedmiocie zwrotu kosztów procesowych zażaleniem. Rozpoznający zażalenie sąd II instancji zauważył, że istnieje w tej kwestii rozbieżność w orzecznictwie.
Sąd zatem zdecydował się zadać pytanie prawne Sądowi Najwyższemu o następującej treści: „Czy w skład kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony strony reprezentowanej przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego wchodzą koszty przejazdów takiego pełnomocnika do sądu w celu wzięcia udziału w rozprawie?”
SN uznał w uchwale, że celowe i niezbędne koszty przejazdu profesjonalnego pełnomocnika strony w celu wzięcia udziału w rozprawie wchodzą w skład kosztów procesu (art. 98 § 1 i 3 k.p.c.)
W uzasadnieniu SN wskazał, że udział pełnomocnika w czynnościach procesowych, zwłaszcza w rozprawie jest bowiem konieczny dla obrony interesów strony, gdyż po to właśnie powoływany jest profesjonalny pełnomocnik. Jednak to dany sąd ma rozstrzygnąć, jakie koszty były celowe i niezbędne dla prawidłowego przeprowadzenia postępowania i czy koszta akurat tej konkretnej podróży adwokata czy radcy prawnego, mogą być uznane za niezbędne.
Uchwała Sądu Najwyższego z 12 czerwca 2012 r., sygn. akt III PZP 4/11.
