Tak uznał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-515/13 z 26 lutego 2015 r., w którym pochylił się nad sprawą pracownika pobierającego emeryturę i pozbawienia go niektórych świadczeń pieniężnych, w kontekście dyskryminacji ze względu na wiek w rozumieniu dyrektywy Rady 2000/78/WE o równym traktowaniu w zakresie zatrudnienia i pracy. Chodziło o duńskie regulacje prawne. Duński przedsiębiorca zwolnił swojego pracownika, pana Landiniego, gdy ten miał 67 lat i od dwóch lat pobierał już emeryturę. Przedsiębiorca nie wypłacił mu dodatkowej odprawy. Zgodnie z duńskimi przepisami, pracodawca, który zwalnia długoletniego pracownika z pracy musi mu wypłacić dodatkową odprawę w wysokości od jednej do trzech pensji, w zależności od długości zatrudnienia w danej firmie. Odprawa nie należy się, jeśli w dniu rozwiązania umowy pracownik ma prawo do powszechnych świadczeń emerytalnych. Pan Landin nie zgodził się z odmową wypłaty dodatkowej odprawy. Uważał, że jest dyskryminowany, a przepis pozbawiający go dodatkowego świadczenia jest niezgodny z prawem unijnym.

Sprawdź, ile może dorobić emeryt lub rencista>>>

Duński sąd zajmujący się sprawą zadał pytanie prejudycjalne Trybunałowi Sprawiedliwości, czy krajowe regulacje pozbawiające pracownika – emeryta dodatkowej odprawy naruszają unijny zakaz dyskryminacji ze względu na wiek. Trybunał uznał jednak, że do dyskryminacji nie doszło, a przepisy duńskie są zgodne z prawem unijnym. A zatem, pracodawca mógł odmówić seniorowi wypłaty dodatkowej odprawy z tytułu rozwiązania umowy o pracę. Trybunał przypomniał, że nie jest dyskryminacją odmienne traktowanie ze względu na wiek, jeżeli jest ono obiektywnie i racjonalnie uzasadnione, przede wszystkim celami polityki zatrudnienia, rynku pracy i kształcenia zawodowego oraz jeśli środki mające służyć realizacji tego celu są właściwe i konieczne.

 

Prawo krajowe może przewidywać specjalną odprawę z tytułu rozwiązania umowy o pracę dla długoletnich pracowników, gdy ustawodawca uzna, iż uzasadniają to cele polityki zatrudnienia. Dodatkowe środki finansowe w swojej idei są osłoną socjalną, która ma pomóc długoletnim pracownikom w zmianie miejsca pracy. Trybunał w wyroku poszedł jeszcze dalej: uznał, że ustawodawca może pozbawić pracownika – emeryta dodatkowej odprawy, skoro ten opuszcza rynek pracy. A ponieważ senior będzie korzystał ze świadczeń emerytalnych, racjonalne jest pozbawienie go dodatkowej ochrony socjalnej związanej z utratą miejsca pracy. Nie ma w takiej sytuacji uzasadnionego celu polityki zatrudnienia wyrażającego się w zapewnieniu pomocy zwalnianemu pracownikowi przy zmianie pracy.

Chcesz być na bieżąco? Zajrzyj do Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych