Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 41 ust. 7 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych do 30 kwietnia płatnik składek powinien zweryfikować poprawność danych przekazanych do ZUS w imiennych raportach miesięcznych za poprzedni rok kalendarzowy. Obowiązek ten dotyczy imiennych raportów miesięcznych oraz deklaracji rozliczeniowych. Jeśli w wyniku weryfikacji płatnik stwierdzi nieprawidłowość przekazanych informacji powinien sporządzić miesięczny raport korygujący w terminie 7 dni od stwierdzenia nieprawidłowości. Jeżeli płatnik składek nie stwierdza nieprawidłowości w imiennym raporcie miesięcznym w ww. określonym terminie podlega karze grzywny do 5 000 złotych.
Wskazuje się bowiem, iż obowiązek wynikający z u.s.u.s. jest zbędnym obciążeniem dla przedsiębiorców. Ponadto obowiązujące przepisy, niezależnie od obowiązku weryfikacji dokumentacji do 30 kwietnia, nakładają na płatnika obowiązek złożenia raportów korygujących w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości we własnym zakresie, przez ZUS lub w wyniku reklamacji ubezpieczonego, który uzyskał informację o stanie indywidualnego konta. Twórcy projektu podkreślili również, że zarówno dochowanie jak i niedochowanie terminu do weryfikacji poprawności danych przekazanych do ZUS w imiennych raportach miesięcznych za poprzedni rok kalendarzowy nie wpływa na możliwość złożenia kolejnej korekty. Nie wpływa to więc na ostateczne rozliczenie konta ubezpieczonego. W związku z powyższym, przewidziana w u.s.u.s. sankcja dla płatnika składek za niestwierdzenie nieprawidłowości w imiennym raporcie miesięcznym w terminie określonym w art. 41 ust. 7 u.s.u.s. w wysokości nieprzekraczającej 5 000 zł jest nieadekwatna w stosunku do zaniechanego obowiązku.