Ustawodawca dostosował do unijnych regulacji przepisy o uprawnieniach pracownic ciężarnych i karmiących piersią, wykonujących czynności wskazane w rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. Nr 114, poz. 545, z późn. zm.)
Obecnie zróżnicowano obowiązki pracodawcy w zależności od tego, czy pracownica w ciąży lub karmiąca jest zatrudniona przy pracy jej wzbronionej bez względu na stopień narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia i niebezpieczne (czyli np. wówczas, gdy jest zatrudniona przy taśmie), czy jest ona zatrudniona przy pracy, której nie wolno jej wykonywać z uwagi na przekroczenie norm przewidzianych dla kobiet w ciąży lub karmiących, związanych z czynnikami szkodliwymi dla zdrowia i niebezpiecznymi (np. wówczas, gdy pracownica jest zatrudniona przy obsłudze monitorów ekranowych powyżej 4 godzin na dobę). W pierwszym przypadku pracodawca jest obowiązany przenieść pracownicę do innej pracy, a jeżeli jest to niemożliwe, zwolnić ją na czas niezbędny od obowiązku świadczenia pracy. W drugim przypadku pracodawca jest obowiązany dostosować warunki pracy kobiety do wymagań określonych w przepisach (czyli powołanym rozporządzeniu) lub tak ograniczyć czas pracy pracownicy, aby wyeliminować zagrożenie dla jej zdrowia lub bezpieczeństwa. W sytuacji, gdy jest to niemożliwe lub niecelowe jest obowiązany przenieść ją do innej pracy, a w razie braku takiej możliwości zwolnić ją na czas niezbędny od obowiązku świadczenia pracy.