Materię związaną z organizacją, szczegółowymi zadaniami i wymaganiami dla służb ratownictwa górniczego przedsiębiorcy oraz podmiotu zawodowo trudniącego się ratownictwem górniczym ujęto w rozdziale 2 projektowanego aktu prawnego. Przepisy § 4–12 regulują zasady organizacji drużyny ratowniczej zakładu górniczego. W jej skład wchodzi kierujący działaniami kierownik kopalnianej stacji ratownictwa, jego zastępcy oraz ratownicy górniczy i mechanicy sprzętu ratowniczego. Ratownicy w czasie akcji ratowniczej i w trakcie wykonywania prac profilaktycznych przydzielani są do zastępów ratowniczych, liczących co do zasady pięć osób (czterech ratowników oraz zastępowego kierującego pracą zastępu). W szczególnych przypadkach, wynikających ze specyfiki prowadzonych działań (prac profilaktycznych lub akcji ratowniczej) kierownik akcji może ustalić liczebność zastępu w granicach od trzech do ośmiu ratowników łącznie z zastępowym (§ 12). Możliwości zmiany liczebności zastępu ratowniczego jest propozycją nową w stosunku do przyjętego i od dawna funkcjonującego systemu pięcioosobowych zastępów.
W § 9, 10 i 11 rozporządzenia wskazany został zakres wymagań i kompetencji kierownika kopalnianej stacji ratownictwa górniczego. W § 13 określono wymagania wobec kandydatów na ratowników górniczych oraz obowiązki ratowników górniczych. Analogiczne zagadnienia dotyczące mechaników sprzętu ratowniczego zostały uregulowane w § 14-16. Paragrafy 27 - 22 zawierają przepisy dotyczące organizacji specjalistycznych (np. nurkowych, alpinistycznych) zastępów ratowniczych do wykonywania prac w podziemnych zakładach górniczych. W przepisach tych wskazano zasady tworzenia specjalistycznych zastępów ratowniczych, szkolenia ich członków, kompetencji kierownika specjalistycznych zastępów ratowniczych. W obowiązującym rozporządzeniu przepisy w tym zakresie regulują jedynie sprawy związane z zastępami nurkowymi. W § 23 określono obowiązek wyposażenia zakładu górniczego w system niezwłocznego powiadamiania osób kierownictwa i dozoru ruchu przewidzianych do kierowania pracami ratowniczymi i pomocniczymi podczas prowadzenia akcji ratowniczej, a także właściwych organów administracji publicznej i instytucji.
Przepisy § 24 i 25 określają zasady funkcjonowania kopalnianej stacji ratownictwa górniczego w podziemnym zakładzie górniczym, m.in. zapewnienia pomieszczeń przeznaczonych do przechowywania, konserwacji i naprawy sprzętu ratowniczego, przeprowadzania szkolenia teoretycznego i praktycznego ratowników górniczych oraz grupowania ratowników górniczych zmobilizowanych do akcji ratowniczej. Przepisy § 26-30 wskazują, jaki sprzęt, przyrządy i urządzenia znajdują się na wyposażeniu stacji ratownictwa górniczego oraz określają zasady ich przechowywania i konserwacji.
W § 34 ust. 3 wprowadzono nową zasadę, iż co najmniej jeden ratownik w zastępie ratowniczym posiada przeszkolenie z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Przepis ten jest wynika z wniosków komisji WUG, badającej przyczyny zaistnienia wypadku w KWK „Wujek” Ruch „Śląsk” we wrześniu 2009 r. Przepisem § 35 ust. 3 wprowadzony został obowiązek wyposażenia ratowników w dyżurujących zastępach ratowniczych oraz biorących udział w akcji ratowniczej zastępów ratowniczych w sygnalizatory optyczne i akustyczne uruchamiane przez ratownika, a także w czujniki bezruchu.
Rozdział 3 rozporządzenia dotyczy specjalistycznych badań lekarskich, specjalistycznych badań psychologicznych oraz specjalistycznych szkoleń w zakresie ratownictwa górniczego. W § 57 -60 zawarto regulacje dotyczące: badań, które ratownikom górniczym zapewnia przedsiębiorca i prowadzenia ich dokumentacji medycznej, badań ratowników pełniących dyżury i odbywającym ćwiczenia w jednostkach ratownictwa oraz uczestniczącym w akcjach ratowniczych oraz zasad prowadzenia badań kontrolnych ratowników. Specjalistyczne badania lekarskie i psychologiczne przeprowadza się na podstawie metodyki badań lekarskich i psychologicznych oraz zasad oceny zdolności do pracy w ratownictwie górniczym, określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W § 54 określono, jakie formy kształcenia powinny ukończyć osoby, do obowiązków których należą działania związane z ratownictwem górniczym (m.in. członkowie drużyn ratowniczych, kierownik i dyspozytor ruchu zakładu górniczego). W przypadku szkoleń, seminariów i ćwiczeń wskazano też częstotliwość, z jaką powinny one być powtarzane.
Rozdział 4 określa zawartość dokumentacji w zakresie ratownictwa górniczego oraz zakres plan ratownictwa górniczego. Rozdział 5 dotyczy regulacji sposobu współpracy przedsiębiorcy oraz podmiotu zawodowo trudniącego się ratownictwem górniczym, rozdział 7 natomiast - prac profilaktycznych oraz akcji ratowniczych.
Projektowane rozporządzenie wejdzie w życie po upływie miesiąca od dnia podpisania. Zastąpi ono rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 12 czerwca 2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz. U. Nr 94, poz. 838 z późn. zm.).