Inspektor pracy, po przeprowadzeniu kontroli, nakazał wypłacić pracownikowi ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w związku z rozwiązaniem stosunku pracy. Wydanej w tej sprawie decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Pracodawca wniósł odwołanie, w którym wskazał, że na mocy postanowienia sądu rejonowego zostało otworzone przyśpieszone postępowanie układowe. Natomiast w spisie wierzycieli zostały ujęte należności przysługujące wszystkim wierzycielom. Sporna decyzja została jednak utrzymana w mocy. Nie zakończyło to sporu, ponieważ pracodawca postanowił zaskarżyć niekorzystne rozstrzygnięcie.

Czytaj w LEX: Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy >

 

Pracownik nie zgodził się na objęcie wierzytelności układem 

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który wskazał, że zgodnie z art. 151 ust. 2 ustawy Prawo restrukturyzacyjne, układ nie obejmuje m.in. wierzytelności ze stosunku pracy, chyba że wierzyciel wyraził na to zgodę. Należy ją wyrazić w sposób bezwarunkowy i nieodwołalny, najpóźniej przed przystąpieniem do głosowania nad układem. Do akt administracyjnych zostało włączone oświadczenie pracownika, z którego wynikało, że nie wyrażał on zgody na objęcie przypadających mu należności ze stosunku pracy postępowaniem układowym prowadzonym wobec pracodawcy. Oświadczenie to zostało złożone już po wydaniu pierwszoinstancyjnej decyzji. Było to jednak bez znaczenia, ponieważ art. 136 par. 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego uprawnia organ odwoławczy do przeprowadzenia dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów.

Czytaj w LEX: Zakres postępowania dowodowego i wyjaśniającego prowadzonego przez organ odwoławczy w świetle art. 136 k.p.a. >

Czytaj także: TSUE: Pracownik ma prawo do ekwiwalentu, jeśli przed wypowiedzeniem nie wykorzystał urlopu >>>

Problemy ekonomiczne bez znaczenia dla nakazu

WSA wskazał, że w myśl art. 11 pkt 7 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, w razie stwierdzenia naruszenia przepisów prawa pracy właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy są uprawnione do nakazania pracodawcy wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także innego świadczenia przysługującego pracownikowi. Wydane nakazy podlegają natychmiastowemu wykonaniu. Sąd wskazał, że inspektor pracy jest obowiązany wydać nakaz także wtedy, gdy pracodawca nie wypłacił należnego świadczenia tylko i wyłącznie z powodu braku środków finansowych na skutek problemów ekonomicznych. Dotyczy to również sytuacji, w których pracodawcy nie można przypisać winy za ten stan.

 

Pracodawca musi terminowo wypłacać świadczenia

Sąd podkreślił, że przyczyny braku terminowej realizacji bezspornych należności ze stosunku pracy są nieistotne dla zastosowania art. 11 pkt 7 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy. Celem nakazu jest bowiem urzeczywistnienie obowiązku pracodawcy wynikającego z przepisów prawa pracy, w szczególności z art. 94 pkt 5 ustawy Kodeks pracy, zgodnie z którym jest on obowiązany terminowo wypłacać wynagrodzenie. Natomiast podnoszona w skardze kwestia "uzasadnionych podejrzeń o dopuszczeniu się przez pracownika rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych” jest bez znaczenia dla legalność załatwienia kontrolowanej sprawy. Mając powyższe na uwadze, WSA oddalił skargę.

Wyrok WSA w Poznaniu z 9 maja 2024 r., sygn. akt IV SA/Po 115/24, nieprawomocny