Czy pracownik oddelegowany na zasadzie art. 42 § 4 k.p. na okres trzech miesięcy może być oddelegowany ponownie, jeśli w okresie poprzedniego oddelegowania pracownik był nieobecny w pracy z powodu choroby przez okres 2 miesięcy?
Wydaje się, że art. 42 § 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) - dalej k.p., nie daje podstaw do takiej interpretacji. Powierzenie pracownikowi innej pracy może nastąpić na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w roku kalendarzowym. Okres trzech miesięcy w roku kalendarzowym wyznacza zarówno maksymalny, jednorazowy okres, jak i sumę okresów powierzenia innej pracy. Powierzenie innej pracy może nastąpić bowiem kilkakrotnie w ciągu roku kalendarzowego na krótkie okresy, jednakże łącznie okres ten nie może przekraczać 3 miesięcy (Z. Salwa, Kodeks pracy. Komentarz, Bydgoszcz 1997, s. 80).
Ustawodawca wprowadził wyraźne granice tymczasowego powierzenia innej pracy. Wobec stanowczego sformułowania przepisu oraz jego wyjątkowego charakteru należy interpretować go ściśle. Art. 42 § 4 k.p. jest wszak wyjątkiem od reguły, że zmiana treści umowy o pracę wymaga wypowiedzenia zmieniającego lub porozumienia zmieniającego, a wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco. Ponadto przepis wyraźnie mówi o "powierzeniu innej pracy na okres nie przekraczający trzech miesięcy", termin ten łącząc z okresem powierzenia, a nie z okresem faktycznego świadczenia pracy przez pracownika. Wyraźnie więc wynika z tego, że chodzi o to, na ile czasu pracodawca powierzył inną pracę, a nie przez jaki czas pracownik w okresie powierzenia efektywnie tę pracę wykonywał.
Reasumując, moim zdaniem wykładnia, że skoro pracownik podczas powierzenia innej pracy był chory, to można wydłużyć okres powierzenia powyżej trzech miesięcy, nie ma wystarczających podstaw normatywnych.