Norma w sposób kompleksowy definiuje społeczną odpowiedzialność, uwzględniając takie obszary, jak ład organizacyjny, praktyki z zakresu pracy, prawa człowieka, uczciwe praktyki operacyjne oraz zagadnienia konsumenckie, społeczne i dotyczące rozwoju społeczności lokalnej. Społeczna odpowiedzialność biznesu (corporate social responsibility, CSR) jest koncepcją, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i aspekty związane z ochroną środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy, tj. podmiotami, które mogą wpływać na działalność przedsiębiorstwa i same pozostają pod jego wpływem. Do interesariuszy najczęściej są zaliczani pracownicy, inwestorzy, udziałowcy, partnerzy handlowi, klienci, władze publiczne i całe organizacje pozarządowe oraz społeczność lokalna.
Rosnące zainteresowanie tą koncepcją znalazło wyraz w dokumentach normatywnych, między innymi w normie Social Accountability 8000 i opublikowanej w 2010 r. normie ISO 26000. Podkreślanie znaczenia czynnika ludzkiego w działalności przedsiębiorstwa stanowi jedno z istotnych działań, mieszczących się w koncepcji odpowiedzialności społecznej biznesu. Zakres społecznej odpowiedzialności biznesu obejmuje działania przedsiębiorstwa realizowane na dwóch płaszczyznach: wewnętrznej - skierowanej przede wszystkim do pracowników firmy oraz zewnętrznej – ukierunkowanej głównie na środowisko naturalne, społeczeństwo i szeroko rozumiany rynek.
Podkreślanie w normie znaczenia czynnika ludzkiego w działalności przedsiębiorstwa stanowi jeden z istotnych aspektów odpowiedzialności społecznej biznesu. Może on być wdrożony do praktyki przedsiębiorstwa między innymi przez włączanie zagadnień bhp do codziennej praktyki funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) podkreśla, że ochrona pracy jest integralnym elementem koncepcji odpowiedzialności społecznej biznesu, a pracownicy należą do grupy kluczowych interesariuszy każdej organizacji. Zaleca ona przedsiębiorstwom, które chcą realizować założenia odpowiedzialności społecznej biznesu w odniesieniu do pracowników, podejmowanie działań dotyczących w szczególności poprawy warunków pracy, zwiększanie satysfakcji zawodowej pracowników, dążenie do zachowania równowagi między pracą i życiem prywatnym, stwarzanie równych szans wszystkim pracownikom – w tym zapewnienie szkoleń i rozwoju zawodowego, zapewnienie skutecznej komunikacji z pracownikami oraz włączenie ich w proces podejmowania decyzji w firmie, odpowiedzialne i sprawiedliwe wynagradzanie lub świadczenie wsparcia finansowego (np. systemy ubezpieczeń emerytalnych, nieoprocentowane pożyczki itp.).
Norma PN-ISO 26000 może być podstawą do przeprowadzania procesu certyfikacji z zakresu odpowiedzialności społecznej biznesu. Ponieważ intencją autorów normy był jej uniwersalizm, czyli możliwość stosowania w dowolnym przedsiębiorstwie każdej branży na całym świecie, dlatego też wymagania ogólne podane w normie, które musi spełnić firma przystępując do certyfikacji systemu są całkowicie elementarne, oparte zasadniczo o Powszechną Deklarację Praw Człowieka, Konwencję Międzynarodowej Organizacji Pracy i Konwencję Narodów Zjednoczonych dotyczącą Praw Dziecka. Chodzi o przestrzeganie podstawowych praw człowieka oraz praw pracowniczych, takich jak niezatrudnianie dzieci, spełnianie podstawowych zasad i stosowanie się do przepisów bhp, zapewnienie wolności zrzeszania się i prawa do negocjacji zbiorowych, niestosowanie dyskryminacji i przymusu fizycznego lub psychicznego wobec pracowników, przestrzeganie regulacji prawnych dotyczących czasu pracy oraz zapewnienie wynagrodzenia nie niższego niż wymagane przez prawo.
Jak pokazują badania dobrych praktyk odpowiedzialności społecznej biznesu w zakresie bhp przeprowadzone w latach 2008-2010 w CIOP-PIB, dobrowolne włączanie elementów odpowiedzialności społecznej biznesu w zakresie bhp do działalności przedsiębiorstw nie jest w Polsce zbyt powszechne. Jak dotąd stosuje je niewiele przedsiębiorstw - przeważnie międzynarodowe korporacje. Duże przedsiębiorstwa oferują swoim pracownikom pakiety świadczeń medycznych i dopłaty do żłobka lub przedszkola. Firmy o mniejszym budżecie stosują elastyczne formy zatrudnienia, możliwość pracy w domu oraz pracę w niepełnym wymiarze godzin. Inną popularną formą zapewniającą równowagę między pracą a życiem prywatnym jest wspieranie rozwoju osobistego pracowników przez dofinansowanie różnych form aktywności pozazawodowej pracowników (zarówno fizycznej, np. karnetów na basen czy do siłowni, jak i intelektualnej, np. studiów), umożliwiającej ich samorealizację.